Yine De Kalkar Seni Severdim...

🥀

Tae kollarını Jungkook'un boynuna dolamış ve sıkıca sarılmıştı. Jungkook kollarını Tae'nin belinde sıkılaştırıp burnunu boynuna gömmüş ve derince koklamıştı.

"Uzun zaman oldu sevgilim..."

"Ne?"

"Sevgilim.."

"Ben kabul ettiğimi hatırlamıyorum"

Jungkook'un üzerinde doğrulan Tae bu hareketi ile Jungkook'un karnında oturur hale gelmişti.

Tae'nin bu dediğine göz devirip şu anki konumlarını göstermek istercesine Tae'yi süzmüştü.

"Peki ettim ama beni çok üzdün..."

"Özür dilerim sevgilim. Uygun bir zamanda sana her şeyi anlatacağım."

"Tamam, dinliyorum"

Ağaca yaslanan Tae'ye kıkırdamıştı Jungkook. Onun gibi sırtını yaslayıp kollarını dizlerine koymuştu.

"Uygun bir zamanda anlatacağım dedim güzelim"

"Of Jungkook!... tamam. Tamam sen bilirsin"

"Özür dilerim... senden her şey için özür dilerim. Söylediğim onca söz için senden özür dilerim. Asıl pislik bendim. Asıl iğrenilmesi gereken varlık bendim. Asıl ölmesi gereken de bendim. Iğrenç bir adamım lanet olsun ki seni sevdiğimdendi. Her şey senin içindi. Özür dilerim Tae. Seni koruyabilmeyi başardım evet ama kendimden koruyamadım. Bana esir tuttum seni. Ama fark etmeden sana tutuklanmıştım bile..."

"Özür dileme Jungkook. Bana sadece anlat. Neden? Neden Jungkook? Sadece neden...?"

"Tae-"

"Dersim başladı, Jungkook gitmeliyim."

Jungkook daha konuşamadan gitmişti Tae. Arkasına bile bakmadan yangından kaçıp başka bir yangına koşmuştu....