⤸
BÖLÜM İKİ,
❝BENİM SONUM❞
❦︎
Ve hayata dair hiçbir beklentisi kalmamış umutsuz insanların aşka bağlanması daha kolaydır.
ֶָּ֢.
Tetikçi yemin hakkını kullandıktan sonra korunan meleğinin yanına hangi koşulda gelebilirdi?
Korunan meleğin sonsuza dek gizli kalması gereken kimliği ortaya çıktığında...
Sert bir bıçak darbesi yemiş gibi hissettim. Tetikçi buradaydı.
Yani başım fena halde beladaydı.
Olanların şokuyla teyzemi kolundan tuttuğum gibi kendimle birlikte geriye çekmek istedim fakat bunu yapmama izin vermedi.
Aksine beni durdurdu.
"Gidemezsin."
"Teyze!"
Bu defa o sertçe kolumdan tutmuştu. "Gidemezsin dedim!"
"Araya girmeme izin var mı, savcı?"
O an teyzem gibi bende ona döndüm. Böylece artık odağında ben vardım. "Esila Kar."
Bana doğru yürümeye başladığında teyzem kolumu bırakmıştı. "Sadece bana güven." Bu da ne demekti şimdi?
Her ne kadar ona bir cevap vermek istesem de tam karşımda duran adama dönmek zorunda hissetmiştim. Öylece bakacak mısın Esila?
"Farkında mısın bilmem ama olay çıkarmaya devam ettiğin her saniye bizi ölüme daha da yaklaştırıyor. Bu yüzden artık sessiz olup teyzeni dinlemelisin." mavi gözleri üzerimdeyken kafasını iki yana salladı. "Çünkü belli ki sana anlatmadığı çok şey var."
"Senin burada olmaman gerekiyor," diye mırıldandım ne diyeceğimi bilemediğim için.
Güldü. "Söylediklerimi anladığından emin misin?"
O aptal bıçağı yanımdan ayırmamalıydım.
"Siktir, siz kafayı mı yediniz!" diye bağırdım geriye çekildiğim an. "Yıllar önce yapılan bir anlaşmanın içinde olabilirsiniz ama burası bir savcının evi ve burada cesetler var!"
"Kız haklı bu arada," diyerek teyzeme dönen adam bu durumdan eğlendiğini oldukça belli ediyordu.
"Biz konuşurken sende polisler buraya akın ettiğinde durumu nasıl açıklayacağını düşünmeye başlasan iyi olur."
"Bu adamlar senin işin değil mi?!"
"Sana geldiler Esila," diyerek bu defa da bana döndü. "Tabi seni bulamadıkları gibi başına geleceklerden habersiz televizyon karşısında uyuklayan teyzenle karşı karşıya geldiler. Amaçları eve geldiğinde teyzenin cesediyle dikkatini dağıtmaktı fakat ne yazık ki A ve B kişileri bir savcının yeğenini öldürmek için yaptıkları aptalca planı savcının kendisi üzerinde gerçekleştiremeden ölüp gittiler."
"Tetikçi C kişisi," Parmağını bir kez şaklattı. "Yani benim sayemde."
"Herkes biliyor mu?" Teyzeme döndüm. "Bu nasıl ortaya çıkabildi ki!"
Kafasını yavaşça iki yana salladı. "Bilmiyorum Esila. Ama o haklı, video yayınlanalı çok olmadı ama polisler buraya gelmek üzere ve eğer benimle birlikte burada kalırsan o adamlardan biri er ya da geç seni bulacak." gözlerimin içine baktı. "Bu yüzden yaşamak istiyorsan onunla gitmen gerekiyor."
