"Soobin...Soobin uyan." Yeonjun? Bu ses ona ait değil miydi? Çok uzaktan geliyordu fakat Soobin emindi. Sevdiğinin sesini nerde ne kadar uzaktan duysa tanırdı. O güzel, aşık olduğu ipeksi sesi tanımak onun için hiç de zor değildi.
Gözlerini yavaşça açtı, bulanık olan görüşü netleşene kadar yavaş yavaş kırpıştırmaya devam etti göz kapaklarını. Üşüyordu, bedeni normalden daha ağır hissettiriyordu ama neler olduğunu bilmeliydi. En son...En son Yeonjun'u son saniyede kırılan buzun üstünden itmişti. Ve göle düşmüştü? En sonunda görüşü tam netliğe kavuştuğunda, sağındaki bedene döndü. Ağzını eliyle kapatmış, sanki ağlamasını bastırmaya çalışıyordu. Kaşlarını çattı Soobin. "Yeonjun?.." Yeonjun elini ağzından çekti ve derin bir nefes aldı, sesi titriyordu. "İşe yaradı..."
Kurabildiği tek cümle bu olmuştu, çünkü sonrasında Soobin'in elini kavramış, alnına bastırarak omuzları sarsıla sarsıla ağlamaya başlamıştı. Soobin doğrulmaya çalıştı ama vücudu öylesine ağırdı ki kolunu bile kaldıramıyordu. Tekrar neler olduğunu soracakken Yeonjun konuşmuştu. "Bana döndün sevgilim, başardın. İşe yaradı. Tanrı'm...Seni kaybettiğimi düşündüm Soobin. O kadar korktum ki ben..." devamını getiremeden bedenini Soobin'in yanına serdi, kollarını boynuna dolayarak.
Soobin toplayabildiği tüm güçle Yeonjun'un belini sardı, yüzünü saçlarına gömdü. Suya düştükten sonra ne olduğunu bilmiyordu elbette, hatta suya düşüp düşmediğinden bile emin değildi. Ama şuanda önemi yoktu, biricik sevgilisi ağlarken kıyamet kopsa dahi Soobin sadece Yeonjun'a odaklanırdı. Bir süre izin verdi Yeonjun'un göğsünde ağlamasına, arada sırada parmaklarını ince belde oynatarak onu sakinleştirmeye çalışıyordu. En sonunda sevgilisi durulduğunda, başını gömdüğü omzundan kaldırıp yüzünü öpmeye başlamıştı. Öpücükleri öyle özlem ve sevgi doluydu ki, Soobin bu duyguların ağırlığıyla ezildiğini hissediyordu. Ne olduğunu sormaktan vazgeçmişti, Yeonjun tekrar ağlayamazdı.
"İyi olacaksın sevgilim, iyi olman için her şeyi yapacağım. Bizi asla ayıramayacaklar ve işlediğim günahı asla öğrenemeyecekler. Öğrenseler bile.." Yeonjun duraksayıp biraz doğrulmuştu, Soobin'in gözlerine baktı ışıl ışıl irisleri ve yumuşacık bahar gülümsemesiyle. "Sana zarar vermelerine asla izin vermeyeceğim. Seni çok seviyorum Soobin." Soobin hafifçe gülümsedi. Yeonjun'un dediği her şeyi anladığı söylenemezdi fakat o ne derse oydu. Yeonjun tekrar göğsüne uzandığı zaman, huzurlu hissetti. Dinlendirici bir uykuya yenik düşecek kadar huzurlu.
.
.
.
.
.
Sonunda bi yeonbin fikrim hoşuma gitti, umarım seversiniz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
