BEY Mİ? / Texting

🍀 18. Bölüm 🍀

Nisa artık eve gitmesi gerektiğini söyledi ve odadan çıktı. Neşesiz konuşması herkesin dikkatini çekmişti.

Özellikle Ali'nin.

Ben de anlamadım ne oldu birden bu çocuğa.

İkisinin de hâlâ sessizce odada beklemesine bir anlam verememiştim.

"Eee noldu ikiniz birden girdiniz odaya?"

"Şey ya," dedi ve elini ensesine koydu, ne söyleyeceğini bilmiyormuş gibi kaşlarını çatarak bir kaç saniye yüzüme baktı." Ben... birazdan gelirim o zaman konuşuruz abla." Sanki acele bir işi varmış gibi bir kaç adımda kapıyı ulaştı ve kapıyı açıp kendini odanın dışına çıkardı, kapıyı da kapatmayı unutmadı.

Ben ne olduğunu anlamadan arkasından bakarken Serdar burda olduğun belirtmek ister gibi boğazını temizledi.

Söyle yiğidim seninim.

"Çıkış işlemlerin artık yapılabilir. Morluklar için bir krem, bir de hap yazdım. Kurşun sıyrığı için de ayrı bir krem daha var. Sürmeyi ihmal etme ve daha dikkatli ol," elindeki reçeteyi bana uzattı. Elimi uzatarak aldığım reçeteye biraz baktıktan sonra pantalonun arka cebine koydum.

"Bugün görev yerine dönüyoruz. Yani...son saatlerimiz."

"Görev yerin?"

"Sakarya"

Ayakta durmak yerine koltuğa oturdu. Bende yatakta oturmak yerine yanına koltuğun boş kısmına oturdum.

E ne duruyoruz? Gitmeden nikahı kıyalım.

"Nisa konusunda-" devam etmeme izin vermeden sözlerimi kesti.

"O konuya girme Gizem, girersen çıkamazsın."

O niye be.

"Girersem çıkamam?"

Bu sözleri derken kaşlarımı kalkık şekildeydi ve gözlerim "öyle mi" der gibi bakıyordu. Cevabını beklemeden tekrar konuştum.

"Girelim. Bakalım çıkıyor muyuz yoksa çıkamıyor muyuz."

Suçlu çıkarsan girmeyi, çıkmayı görürüz bak.

"Ben sana numaramı nerden aldın dediğim de bana bir arkadaşının aldığını söyledin?"

"Ne deseydim? Kardeşin mi verdi deseydim?"

"Yalan söylemene gerek yoktu," koltukta iyice bana doğru döndü ve devam etti. "Merak ediyorum da bunu saklayacak mıydınız?"

Evet. Başka soru?

Hayır tabi ki de. Of sus sen bir.

"Hayır...bir süre sonra söylerdim."

"Bir süre sonra derken?"

"Gerçek bir ilişkimiz olduğunda."

"Şu an yalan bir ilişkimiz mi var?"

Allah'ım neden en kritik zamanlar da doğru cümle kuramıyordum ben?

"Öyle değil, ciddi bir ilişkimiz olduğunda."

Bu sefer bakış açısını değiştirdi, odağı ben değildim ve dalgınca karşıya odaklanmıştı.

"Bugün karşılaşmasaydık, ne zaman gözlerine bakabilirdim ya da ellerini tutabilirdim? Aynı şehirde bile değiliz. Sürekli iyi olduğunu bilemeyeceğim," derin bir nefes aldı. Ellerine indi gözleri, ben hâlâ ona bakıyordum ve yüzünde değişen her ifadeyi izliyordum. Konuşmam mı gerekiyordu ya da başka bir şey mi yapmam gerekiyordu bilmiyorum. Sadece onu izliyordum ve dinliyordum. "İyi olmadığında yanında olamayacağım ya da ben iyi olmadığımda sen olamayacaksın. Mesajla bir yere varamayız. Bunun farkındasındır."