cinnamon boy - taekook ✓

'kırık kalpler tepesi'

bol bol yorum istiyorum 🥺

cinnamon girl dinleyerek okuyun 💘

◇

Taehyung, benim yıllardır kayıp olan yolum; gözlerimi kapattığımda gördüğüm cennetim. Belki de ağzıma attığım haplardan daha çok aklımı kaybettirir, belki de koluma enjekte ettiğim sıvılardan daha çok canımı acıtır. Ama onun dediği gibi, biz ikimiz acıya bağımlı aşıklarız.

Sadece bizim acımıza bağımlı olan aşıklarız.

Esmer teni, külfet; gözleri şükran.

Sesi melodi, dokunuşları şehvet.

Bin bir türlü düşünceler, bin bir türlü delik deşik sözcükler. Onu anlatmak istedeydim, sayfalar eksirdi, notalar biterdi, melodiler öksüzleşirdi, ansiklopediler yok olurdu.

Bana favori hapımdan daha çok aklımı kaybettirirdi. Cenneti hissederdim onunla birlikteyken, herkes derdi 'cennet var mı jeongguk?' ben de derdim, var. Taehyung'u kastederek derdim bunu.

Gözlerimi kapattığımda hissettiğim tek şey onun sıcaklığı, onun yuvası olan kolları aynı zamanda cenneti. Anlamak zor, ona ne ara bu kadar kapıldığımı anlamak zor. Benimseyemedim onu, mangolu puffu bile benimsedi onu ama ben benimseyemedim.

Gözlerim; kolumdaki yamuk yumuk, bazıları küçük, bazıları ise büyük çizilmiş yıldızlara kaymıştı. Gülümsedim, onun için parladığım yıldızlar çizmişti koluma.

İğnelerin delik deşik yaptığı; morarttığı o yaralarıma yıldız çıkmıştı. Bunu gördüğümde ağladım, onun bu güzelliğine ağladım. Kimse beni böyle özel hissettirmemişti, çocukmuşum gibi hissettirmedi. Onunlayken, yaşamaya inanmayan ben yaşamaya inanmıştım.

Beni sevsin, bana dokunsun, okşasın, yardım etsin istiyordum. Bunları yapan ilk kişi o olsun istiyordum.

O benim ilk ve son aşkım.

Öyle de kalacaktı.

"Güzelim."

İşte, sesinde yaşamımı bulduğum adam gelmişti. Bir sesi bile beni bu kadar mayhoş hissettirirken, kendimi nasıl olurda ona kapılmadan tutabilirdim?

"Taehyung..." bakışlarım huzur bulduğum yüzüyle buluştu. Gülümsedim, dişlerim gözükecek bir şekilde gülümsedim. Oturduğum başkan öyle bir hızla kalmıştım ki Taehyung bana endişeyle baksa bile siktir edip hoplayarak ona sımsıkı kollarımı sarmıştım.

Evime, cennetime, kayıp yoluma, serserime, koca oğlanıma...

Tüm aşkımla ona sarıldım.

"Bebeğim, beni mi özledin?"

Kıkır kıkır güldüm, ellerimi yanağına getirerek parmak uçlarımla birkaç şey çıkıyormuş gibi yapmış ve dudaklarımı büzerek konuşmuştum.

"Sorduğun sorunun saçmalığına bittim Taehyung, tabii ki de özleyeceğim."

Yıldızlarla süslü olan gözleri, dudağıma kaydı. Dudağıma bir süre bakıp, küçük bir öpücük ama bir o kadar da büyük olan bir öpücük bıraktı dudaklarıma.

"Güzelim, dudaklarının arasından duymak istiyorumdur belki de."

"Şapşalsın ki..."

"Hala demiyorsun."

"Özledim, seni özledim." dedim sessizce. Parmak uçlarımın üzerindeyken, yüzüne doğru fısıldadım. Bu fısıldayış, tüm ruhunaydı. Her bir parçasını teker teker özlüyordum ve bu özlemimi onlara doğru konuşarak belli etmiştim.