(Hepimiz aslında vahşetiz serisi 1. kitap)
Altın ve gümüşün oluşturduğu kulpu tamamlayan, 29 elementin oluşturduğu bir kupa...
Yunan tanrısı Zeus'un herkesten sakladığı gizli olan aşkı prenses Zemheri...
Prensesin altın suyunda kutsanmış kupasın...
İnsanların siyahlar içinde öteki dünyaya uğurladığı adamın toprağa gömülüşünü izledim. Herkesin sahteden döktüğü gözyaşları midemi bulandırıyordu.
Kalabalığı seven biri hiçbir zaman olmadım, hiçbir zaman da olmayacaktım.
Burada olmamın tek sebebi, mezara taşınan adama son bir kez bakmaktı.
Serin hava ellerimi üşütüyordu. Ceplerime yerleştirdiğim ellerime, bir nesne çarptı. Çatılan kaşlarım, orada olan nesnenin ne olduğunu bilmememden kaynaklanıyordu.
Ellerimin tuttuğu nesneyi cebimden dışarıya çıkardığımda gördüğüm kolye, şaşırmama sebep olmuştu.
Onu oraya ben koymamıştım.
Başlangıçta kırmızı gül ile başlayan anahtar kolyeyi saran zincirler, gülün yanında duran yapraklara doğru uzanıyordu. Yaprakların karşısında duran pusula benzeri metal, kolyeye değişik bir hava katıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Onu orada incelerken ağaçların arasında gördüğüm karartı, beni korkutmak yerine heyecanlandırmıştı.
Bir takipçimin olması hoşuma gitmedi değil.
Gerçi takipçiyi tanımasaydım daha çok hoşuma giderdi.
Ben orada kolyeyi incelerken dağılan kalabalıkla beraber dikkatimi, yeni gömülen adamın mezar taşına çevirdim.
Son kişi de gidince, karartının üzerimde hissettiğim gözleriyle beraber mezara doğru yaklaştım.
Yanına oturup toprağı okşadım. Benim böyle biri olduğumu bilseydi, şüphesiz beni asla affetmezdi.
"Seni sevdiğimi asla unutma."
Toprağa bir öpücük bırakıp ayaklandım son kez mezar taşına baktım;
Katili olduğum babamın mezar taşına, Engin Syran.
Gözlerimi oradan çekip sağında kalan kadının mezar taşına baktım;
Sevmekten asla bıkmayacağım annemin mezar taşına, Sedef Syran
Ardından gözlerim babamın solundaki mezar taşına kaydı;
Asla sevmeyeceğim ve nefret etmekten bıkmayacağım babamın katilinin, kendimin mezar taşına baktım, Neva Syran.
Mezarları kontrol ettikten sonra hala beni gözetleyen karartıya doğru yürüdüm.
