İnşallah begenirsiniz ve klavyeming olduğundan usenip bazen duzelmtiycem idare edin
1
"Jisung kalk ders çalış artık.Sabahtan beri telefona mı bakıyosun?"
"Anne daha yeni elime aldım bari 5 dakika bakayım"
"Kes sesini bırak telefonu hadi dersin başına."
Anneme telefonu verip odama gittim hemen kitaplarımı çıkartıp hangi dersi çalışacagimi düşünmeye başladım.Fakat Ders çalışmaktan nefret ediyordum her gün en fazla 5 dakika telefona bakabiliyordum çünkü ailem her zaman baktığımı düşünüp hemen elimden alıyordu.
Evden dışarı bile çıkamıyorum çöp atmama bile izin yok.Sadece dershaneye ve okula gitmek için evden çıkabiliyorum.Butun notlarım yüksek olsa bile çalışmami istiyor ailem.Karsi gelemiyorum
Annem dışarı çıkmadan önce bana haber verdi ve gitti.Annem ben evden cikmiyim diye kapıyı üzerime kitliyor.Ama evden çıksam bile gidecek bir yerim yok.
Hemen matematik kitabını alıp problem çözmeye başladım ve 2 saat sonra kitabımı kapatıp kitaplarımın arasına fırlattım.Annem hala gelmemişti.
Kendimi yatağa atıp kendi kendime hayati sorgulamaya başlarken içeriden telefon arama sesi geldi ve ürktüm.
Annemin telefonunu evde bırakacağını dusunmedigim için sesi takip ettim.
Annemlerin odasının gardolabinin en üstünden ses gelmeye devam ediyordu.
Koşup hemen mutfaktan bir sandalye alıp odaya götürdüm ve üstüne çıkarak telefona ulaşmaya çalıştım.
Telefonu artık elime aldığımda artık ses vermiyordu.
Bu benim telefonumdu.
Şok olmuştum çünkü beni kim arardı ki?Arama geçmişime bakarsanız daha önce annem ve babam dışında kimseyle konuşmadım.
Telefonu elime alıp internette gezinmeye başladım. Bir anda telefon tekrar çalmaya başladı.Bu sefer ekranda bilmediğim bir numara arıyordu.Acmaya çok korkmuştum.
Hemen odama gittim ve çalan telefona baktım.
YANLIŞIKLA ARAMAYI KABUL ETMİŞTİM.
Telefonu odadin ortasına firlatmıştım ve hiç ses çıkarmamaya çalışıyordum
Aramadan ses gelmeye başladı.
?:Alo?
?:Kimse var mı?
Kim olduğunu anlamamıştım ama sesi çok korkmuş bir şekilde çıkıyordu
?:Nolur cevap verin!!
?:Evime yakın olan numaraları arıyorum.Hey beni duyuyor musun?!
Jisung tek bir ses çıkarmıyordu.
?:Nolur yardım edin!
?:*********'deyim!Beni buradan alın lütfen
Duyduğum endişeli ses ve söylediği adresi düşündüm.
Adres bizim yanımızda olan binanın adresiydi.Şaşırmamı gizleyemeyerek ağzımdan kaçırarak cevap verdim.
Jisung: BİZİM YAN BİNA
?:Yan bina?
Jisung: Hassiktir
yazar'dan Jisung ne yapacağını bilemedi ve hemen odanın ortasında olan telefonu eline alip aramayi kapattı.
Jisung hala yan bina olayını düşünüyordu.Kim ondan yardım istedi?
-ertesi gün-
Jisung odasında ders calisiyordu.Yine evde tekti.Odada çok bunaldıgindan hemen perdeyi ve cami açmaya koyuldu.
Karsisina yan bina çıkmıştı.Aklina yine dünki olay gelmişti.Jisung bunun merakıyla yan binanin acik olan camlara bakmaya çalıştı. Bir kaç bina dışında hepsinin perdesi kapalıydı
Bu merakını bosverip tarih kitabına yöneldi.
4 saat sonra test çözmeyi bırakmış ve evde tek olduğu için ailesinin göremeyeceği olduğundan hareket ederek telefonunu açtı. Yarım saat telefona baktı. Bu bir ilkti.Hic bukadar uzun bakamamisti telefona.
Jisung telefonu bıraktı ve dersler hakkinda not almaya başladı.Yazisi çok guzeldi tabiki
Tam yazarken yan binadan bir çığlık sesi sesi geldi.Jisung yerinden sıçradı ve hemen camın önüne gitti.Yan binanın bir camina baktı ve orada 2 kişi duruyordu.Yasli iri bir adam,elindeki bıçakla karşısındaki çocuğa birşeyler sayıklıyordu.
Jisung ne olduğunu anlamadi ve sonuna kadar açık olan gözleri ve ağzıyla izlemeye devam etti.
Yaşlı iri adam çocuğun vücudunun çoğu yerine kesik izleri bırakıp her tarafının kan olmasini sağlamıştı.Çocuk çok şiddetli ağlıyordu.Adam bıçağı çocuğa doğru yönlendirdi ve tam batiracakken çocuk eli ile kendini koruyarak avcunun içinde bir delik olmasını sağladı.
Tüm eli kan olmuştu.
Jisung bu yakışıklı çocuk için çok korktu ve üzüldü.
