Yan Bina | Minsung

11

Ne zamandir bolum atmiyorum?Baya oldu özür dilerim.İns olaylari unutmamissinizdir

İyi okumalarr

11

Jisung'dan

Felix ve Hyunjin ile birlikte Minho'yu hastanede birakip polis merkezine doğru gidiyorduk.

"Minho neden hasta olmuş?"

"Kac kere soyledim ya Felix! Ateşi çıkmıs"

"Nasil cikabilir ki"

"Dün gece dışarı çıktık ya."

"Hava durumuna bı baksaydiniz"

Polis merkezinin onune geldiğimizde birbirimize bakmış.Sonra tekrar onunuzde donerek içeri girmiştik.

Hemen polisler ile görüşüp geçenlerde bizden kayit isteyen polisi bulmuştuk.

"Bu adamı daha önce görmüştüm, keşke suçlu olduğunu bilseydim"

"Keşke.."

"Çok uzaklaşmış olamaz değil mi çocuklar?Adamin adını biliyor musunuz"

"Minho biliyodur heralde değil mi"

Benim bunu dememle herkes bana döndü.

"O zaman onun yanına gidip öğrenelim çocuklar.Hastanede demiştiniz değil mi?"

Çok geçme den polis arabasına binip hastane nin yolunu almaya başladık.

°
°
°

Minho'dan

Gizlice babam in izini kaybetmeden hastaneden çıkmayı başarmıştım.Ona görünmeden peşinden gidiyordum.

Ve sorun şu ki benim başım ağrıyor.

Yolda bayilirsam şaşırmayın.

Babama hep bana yaşattiklarini yaşatmak istedim.Kim bilir belki gittiği yerde silahlar vardır.Vururum onu.Belki o beni vurar.

Başımın ağrısından mi yoksa benim salakligimdan mi bunları düşünüyordum bilmiyorum ama nereye gittiğimiz çok merak ediyordum.

Git gide uzaklaşiyorduk ve hiç bilmediğim yerlerden geçiyordum.Nasil bir işe bulaştım ben?

Yürümeye devam ediyorduk.

Yorulmadim değil tabii.

Başımın ağrısı biraz da olsa geçmişti.

°
°
°

Sonunda babam eski, içi boş ve aşırı büyük bir evin karşisinda durmuştu.Evin içi boş olmayabilirdi sadece tahmin.cunku ev çok eski görünüyordu.

İçeri girdi.

Ben de mi gireceğim?

Ama ne yaptığını veya yapacağını çok merak ediyordum.

Tam girmeye karar vermişken içerisinin çok kalabalık olduğunu fark ettim.

Belki de bana öyle gelmiş tir.

İçeriye gizlice girmeyi planladım.

Camdan boş bir oda ya girmeyi deneyecektim.Butun cam lar açık tı.

Yan dan geçerek arka bahçe ye doğru ilerledim.

İlk gördüğüm boş sandığım odaya girmeye göz koydum.

Hemen camın içinden kendimi içeri attım.

Neden yaptıysam.

Bir an irkilmeme neden olan bir şey fark ettim.Bu koca oda dan sesler geliyordu.Hemen hızlıca etrafa bakmaya başladım.Titriyordum sanki.

Odanın için de gezmeye başladım.

Sesten dolayı ürksem de çok aldırış etmedim.

Ama bir süre sonra sesler arttı ve rahatsiz olmama neden oldu.

Sesi dikkatle dinlemeye başladım.

Ağlama sesi.

Ağlama sesi...

Ağlama sesi?

Neden burada biri ağlardı ki?Burada babam gibi kaba bir kişilikli insanlar yaşardı.

Sesin geldiği yere doğru yürümeye başladım.

Yere bakarak ilerliyordum.

Yerde kanlar belirlenmeye başladı.

Yavaşladım.

Kan'a alışıktim ben.

Ama neden burda olsun ki?

Düşünmeye devam edemeden sesin koltuğun arkasın dan geldiğini fark ettim.

Hemen koltuğu biraz çekip yanından koltuğun arkasına girmeye ve o kişiyi görmeye çalıştım.

Zaman çok geçmeden kanlar içinde olan çocuğu gördüm.Agliyordu evet.

Kanlar içinde ağlayan çocuk kafasini bana çevirdi.

Kanım dondu.

"Jeongin..?"

×××

Bu sefer diğer bölümde ne yazacağımı bilmiyorum yine gecikebilir kb🫂

Umarim beğenmişsinizdir
🫀