Yan Bina | Minsung

13

Bolumler cok gec geliyo biliyom özürrr

İyi okumalarr

13

Minho'dan

Jeonginle birbirimize baktık.Kaçacak hiçbir yerimiz yoktu.

Adamlar ikimizin kolundan tutarak bizi savunmasız bıraktı.

Bir an gelen bağırma istediğimi durdurmaya çalıştım.Cunku bağırirsak buyuk ihtimalle adamlar sinirlenir ve bize zarar verirlerdi.Ayrica bu sokakta kimsenin bizi duyacağını düşünmüyorum.

Ne yapacağız biz?

Ya da o adamlar bize ne yapacak?

Jeongini büyük ihtimalle taniyorlardi

Adamlar bizi sokağın biraz daha arkasına götürdu ve oradaki direklere kalın iplerle ellerimizi bağladı.

Ve gittiler.

Ne olduğunu anlayamıyordum.

Bu neydi şimdi?

Biri bizi kurtarana kadar burada mı yaşayacağız?

Ya da o adamlar hergun gelip bize birşeyler yapacak.

Bütün bunları düşünürken aklıma Jeongin geldi.

Hemen ona döndüm

Titriyordu.

"Jeongin sakin ol"

Bana baktı

"Nasıl minho nasıl olayım?"

Haklıydı.Bende çok korkuyorum.

"O kadar kotu durumda değiliz aslında.Sen o yerden kurtuldun ve babamın ve adamlarinin mekanini bulduk.Buradan da kurtulsak tam olacak!"

Jeongin anlamayan gozlerle bana baktı.

"Hadi ama.Hakliyim"

Diyerek sirittim

Uff boyle umursamadigima bakmayin elimin bağlanmasından hep korkardım.Zaten hep babam bağlardı her gün.

Sadece biraz güçlü gorunmek istedim.

Jisung'dan

"Hadi ama jisung.Yarin devam ederiz geç oluyor"

"Hayır!"

İnat ediyordum.

Polis arabasını hemen geri çevirdi

Ne yapıyor bu?

"Hey polis bey!Gitmiyoruz"

"Jisung ısrar etme"

Yine dolan gözlerim ve ben.

Düşüncelerimle birlikte takılı kaldım.

"Yarın erkenden aramaya çıkarız olur mu?"

Felixe doğru döndüm.

"Ben sabaha kadar aramak istiyorum."

"Han."

"Puff tamam"

bunu söyledikten sonra kafamı cama yasladım.Yarin aramanın mantıklı olcagini dusunmuyordum

Minho'dan

"Off çok susadım oğlum!"

"sesini keser misin?bagirip durdugun için gelip bizi kesecekler"

"Ne kesmesi öldururler"

"Keserlerse zaten öluruz"

Şu an ikimizde mantıklı düşünüp konuşamıyorduk

Harbi ne olacakti bize?

uf

Jeongini boşverip arkama döndum ve jisungu dusunmeye başladım.

Bence çoktan benim hastanede olmadığımı fark etmislerdir.Ne yaptılar peki?Aradılar mi beni,bizi?Gerçi jeongini bilmiyolar.

Belkide onları bir daha hic goremem diye gecirdim icimden

Bu dusunce size basit veya abarti geliyo olabilir ama bu anın ve geçmişin hissettirdikleri cok garipti.

"Minho?"

Gizlice akan gozyaslarimi sildim ve konuştum

"Efendim"

"Bulacaklar bizi"

"Zorundalar."

×
×
×

Kisa oldu cunku devaminda biseyler olcak erken olsun istemedim

Bi sonraki bolum olaylar buyucek hadi bakalim

¯\_(ツ)_/¯