My Childhood Friend -Beomjun-

7. Bölüm: Kiss

Yj: Anne.

Ya: Efendim oğlum.

Yj: Sen kimsin?

Ya: Ne demek istiyorsun Yeonjun?

Yj: Senin benim gerçek annem olmadığını biliyorum. Sen kimsin ve babam nerede?

Ya: Yeonjun ne saçmalıyorsun? Ben senin annenim.

Yj: YALAN SÖYLEME! SEN KİMSİN!?

Ya: BANA BAĞRINMA YEONJUN!

Yj: SANA SORUYORUM! SEN KİMSİN!?

Ya: Nasıl öğrendin? O Beomgyu mu söyledi!?

Yj: O söyledi desem ne yapacaksın!?

Ya: Madem öğrendin o zaman söyleyeyim. Baban öldü. Sen de trafik kazasında hafızanı kaybetmedin. Baban seni şirketin çatı katından aşağıya itledi! Şimdi istediğine ulaştın mı?

Yj: Ne!? NE SAÇMALIYORSUN SEN?

Ya: BABAN SENİ ŞİRKETİN ÇATI KATINDAN AŞAĞIYA İTTİ! DAHA SONRA SENİ İTLERKEN KENDİSİ DE DÜŞTÜ!

Yj: SAÇMALIYORSUN!

Ya: SAÇMALAMIYORUM! GERÇEKLERİ SÖYLÜYORUM!

Bizim kavga ettiğimizi duyan Soobin, Kai ve Taehyun' da odaya daldı.

Th: Yeonjun ne oldu?

Sb: Yeonjun sakin olur musun?

Yj: KESİN SESİNİZİ!

Kai: Beomgyu' yu çağırmaya gidiyorum. Onu ancak Beomgyu sakinleştirebilir.

Yj: HİÇ KİMSEYİ ÇAĞIRMIYORSUN KAİ!

Sb: Sen git. Biz onu tutarız.

Kai: Tamam.

Kai koşarak odadan çıktı.

Yj: PEKİ SEN KİMSİN?

Ya: Ben senin annenim Yeonjun!

Yj: GERÇEĞİ SÖYLE BANA!

Ya: Yeonjun sakince oturup konuşalım!

Yj: SÖYLE DEDİM!

(Soobin)

Yeonjun sinirden deliye dönmüştü resmen. O kadar sinirliydi ki şu anda üvey annesini öldürebilirdi. Çok geçmeden Kai ve tekerlekli sandalyedeki Beomgyu içeriye girdi.

Bg: Yeonjun!

Yj: ONU BURAYA GETİRMEYİN DEDİM SİZE!

(Beomgyu)

Yeonjun' u hayatımda ilk defa bu kadar sinirli görüyordum. Sinirden gözleri dolmuştu.

Bg: Yeonjun sakin olur musun!?

Yj: HEPİNİZ ÇIKIN!

Bg: YEONJUN! Sakin ol!

Şu anda ona sarılmak istiyordum ama ayağa kalkmaya gücüm yetmiyordu.

Yj: ÇIKIN!

Ya: Yeonjun oturup sakince konuşalım!

Yj: SEN SUS!

Bütün gücümü toplayıp ayağa kalkmayı denedim. Ayağa kalkmıştım Yeonjun sadece bir kaç adım uzağımdaydı. Ona doğru yürümeye başladım. Yeonjun ayağa kalktığımı gördüğümde biraz şaşırdı. İyice yanına yaklaşıp boynuna sarıldım. Kendimi çok yorgun hissediyordum. Sarıldığım gibi bedenimi Yeonjun' a bıraktım. Yeonjun bir kaç adım geriye doğru sendeledikten sonra belimden sıkıca sarıldı.

Bg: Sakin ol.

Kulağına sakince fısıldadım.

Sb: Beomgyu ayakta durmamalısın!

Bg: İyiyim ben.

Th: Değilsin.

Soobin ve Taehyun arkamdan gelip beni tuttular ve tekerlekli sandalyeye geri oturttular.

Yj: Odana geri dön Beomgyu.

Yeonjun' un gözünden yaşlar dökülmeye başlamıştı bile.

Bg: Sen de benimle gel.

Yeonjun boş boş yüzüme bakmaya başladı.

Bg: Sen gelmezsen ben de gitmem.

Kai: Onunla git işte Yeonjun.

Yj: Tamam.

Hep birlikte odadan çıktık. Yeonjun' un üvey annesi odada kalmıştı. Kim bilir bundan sonra araları nasıl olacaktı?

Odamın önüne geldiğimizde Soobin, Kai ve Taehyun' a Yeonjun' la yalnız kalmak istediğimi söyledim. Onlar da anlayışla karşıladılar. Yeonjun tekerlekli sandalyeyi ittirerek odama getirdi.

Bg: Yatağa yatmama yardım eder misin?

Yj: Tamam.

Beni nazikçe tuttu ve yatağa yatırdı.

Bg: İyi misin Yeonjun?

Yj: Evet.

Bg: Hiç iyi gözükmüyorsun. İstersen bu akşam burada kal.

Yj: Gerek yok.

Bg: O kadının yanına gidersen yine kavga edersin. Burada kal işte.

Bir süre düşündükten sonra cevap verdi.

Yj: Tamam. Yarın onu gönderirim.

Bg: Tamam.

Yeonjun yağımın yanındaki koltuğa geçip oturdu. Bir anda gözleri doldu.

Bg: Yeonjun?

Yj: Yok bir şey.

Bg: Gel.

Yj: Ne?

Bg: Sarıl bana.

Yj: ...

Bg: Hadi sarıl.

Yeonjun yerinden kalktı ve yatağıma oturup bana sarıldı. Kafasını boyun girintime sokup ağlamaya başladı. Ağlaması her geçen saniyede daha fazla şiddetleniyordu. En sonunda hıçkırarak ağlamaya başladı. Ben ise sadece ona sarılarak ve kafasını okşayarak onu sakinleştirmeye çalışıyordum. Keşke elimden daha fazlası gelseydi ama gelmiyordu.

Bg: Sakin ol Yeonjun.

Yj: Seninle ilgili tüm anılarımı hatırlamak istiyorum Beomgyu.

O anda kalbim daha hızlı atmaya ve midemin içinde kelebekler uçuşmaya başladı. Yeonjun bana sarılmayı bıraktı ve gözlerimin içine bakmaya başladı. Daha sonra gözleri dudaklarıma kaydı.

Yj: Seni seviyorum Beomgyu.

Bg: Ben de seni seviyorum Yeonjun.

Elini enseme koydu ve yavaş yavaş beni kendine doğru yakınlaştırdı. Ben de ellerimi beline doladım.

En sonunda dudaklarım onun dudaklarıyla birleşmişti. Bu asla unutamayacağım bir andı.

(Yeonjun' un hayatını yazarken birazcık Revenge of Others dizisinden esinlendim. Bu arada diziyi izleyenler sanırım Yeonjun' un hikayesini öğrendiler. Spoiler için üzgünüm.)