gözleri gözlerimdeyken başımı salladım, yumuşak bakışları şaşkınlığa döndü.
"sorun ne?"
"Hiç." dedim, "sadece düşünüyordum."
"Gideceğin zaman beni ne kadar kötü bir insana çevirebileceğini"
Gücünü ona ben vermiştim, beni mahvetmesi için bir fırsat tanımıştım. En azından başarılı olmuştu, ben ise burada, kalemim yine elimde yazıyorum.
2 koca yıl sonrasında.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
satırların mezarlığı
Randomfakat senin çığlıklarını kimse duymayacak, senin çığlıkların gökyüzüne bile çıkmayacak. bundan sonra seni kimse kurtaramayacak.
