"eğer ki beni görüyorsan, kayboluyorum,
karanlığın içinde hapis kaldım, beni kurtaracak bir şey bulamıyorum.
sevgilim, sensiz ışığı göremiyorum, daha çok karanlığa itiliyorum.
bir Kasım gecesi, sokak lambaları bile aydınlatmıyorken geceyi,
beni öpmüştün.
tanrım, tüm şehir uyanmıştı, güneş doğmuş. çocuklar mutluydu.
biz güzeldik, sevgilim.
ah sevgilim,
seni çok özlüyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
satırların mezarlığı
Randomfakat senin çığlıklarını kimse duymayacak, senin çığlıkların gökyüzüne bile çıkmayacak. bundan sonra seni kimse kurtaramayacak.
