ben oturuşumu düzeltirken onlar dans etmeye devam ediyorlardı. gülümseyerek sigaramı yaktım, bu daha ne kadar sürecekti?
yıllar sonrasında belki ilk defa bu kadar özgür hissediyordum, hiçbir şeyden korkmuyor ve ölümü hissetmiyordum.
yaşamak istiyordum, onlarla, sonuna kadar.
sonrasında o yanıma geldi, hepimiz evimizde gibi huzurluyduk.
"Gördün mü Masal? O kadar zor değilmiş, en yakın zamanda buradan kurtulacağız. Önümüzdeki seneleri hiçe sayarak yaşayacağız belki ama yıllar sonra tam olarak yaşamayı başaracağız."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
satırların mezarlığı
Randomfakat senin çığlıklarını kimse duymayacak, senin çığlıkların gökyüzüne bile çıkmayacak. bundan sonra seni kimse kurtaramayacak.
