ODTRĄCENIE SAMOTNOŚCI
Zamknęłam oczy,
otworzyłam serce.
Jeden oddech,
jeden uśmiech.
Żyję.
Oddałam serce,
pokochałam jak nigdy.
Mówię sobie,
odpuść,
nie warto,
a jednak kocham.
Szybsze bicie serca.
Jak uwolnić moją duszę?
Jeden szybszy oddech.
Jak uwolnić swoje serce?
Uśmiechnij się do mnie.
Błagam.
Uwolnij moje wspomnienia,
uwolnij moje oddanie,
a będę twoja,
do ostatniego serc uderzenia.
CZYTASZ
The poetry of a lost heart.
Poetry✧ ⎯ 𝗮 𝗺 𝗮 𝘁 𝗲 𝘂 𝗿 𝗽 𝗼 𝗲 𝘁 𝗿 𝘆 . Zagubiony umysł ułożył słowa, które zaczynały nabierać sensu w ciszy samotnego serca.
