Prove me wrong 🌙 with a badboy NL

9 Wordt Volwassen

"Alec kom op. Geen tijd voor grappen nu, ik ben dood op."

"Als je naast mij ligt krijg je het snel warm genoeg."

Ik protesteer niet verder en trek een shirt uit zijn kast.

"Moet je nou persé mijn favoriete shirt aandoen?"

"Ja, zo kan je altijd aan me denken als je hem draagt."

Ik draai me om en trek mijn jeans uit. Daarna mijn sokken. Ik trek mijn veelste warme trui uit en vervolgens mijn bh. Een bh slaapt niet comfortabel dus ben ook niet van plan die aan te houden. Met enkel een string sta ik voor zijn kast. In mijn ooghoek zie ik Alec ongestoord naar me staren.

"Wat doe jij nu?"

"Me omkleden misschien?"

"Trok je net je bh uit?"

"Ik ga toch niet met een bh aan slapen. Je hebt toch al alles van mij gezien en niemand heeft gevraagd om te staren. En dan nog, ik heb me netjes omgedraaid."

"Ik heb je toch niet gevraagd om om te draaien."

"Alec serieus wordt volwassen."

"Je weet dat je nog steeds alleen in je string voor me staat he?"

Shit. Door die discussie had ik niet meer door dat ik zijn shirt nog steeds vast had in mijn handen. Ik trek hem snel aan en ga onder de dekens zitten.

"Waarom ga jij je niet omkleden?"
vraag ik hem aangezien hij nog steeds op bed zit onder zijn laken met een jeans en een sweater.

"Ik wacht nog even, ik zit net lekker."

"Ach doe niet zo lui, en ga je omkleden. Zodat we kunnen gaan slapen."

Ik trek het laken van hem af en zie plotseling waarom hij nog even wilde wachten. Hij is hard geworden. Snel trekt hij het laken terug.

"Hey ! Waarom deed je dat?"

"Zodat je je eindelijk zou gaan omkleden, ik ben moe Alec."

"Ja maar dat gaat dus niet zoals je net zag. Ik wilde je niet ongemakkelijk laten voelen. Nu zit ik hier zelf met ongemak."

"Alec die zich schaamt voor zoiets? Dat kan niet." Ik proest het uit van het lachen.

"Ja lach jij maar, nu kan je nog lang wachten om te slapen."

"Oké oké sta maar op, ik draai me wel om zodat ik niks zie."

"Vergeet het maar ik ga hier niet met een stijve rondlopen."

"Zorg dat het weggaat dan."

"Goh daar was ik zelf niet opgekomen. Er ligt een meisje in m'n bed, met alleen een string en shirt aan. Een jongen zou ziek zijn als hij dan niet hard wordt."

Ik moet er enkele seconden van blozen maar na een tijdje lach ik terug om de gênante situatie.

" Ik trek gewoon mijn jeans en sweater uit, ik slaap wel in onderbroek."

"Doe dat." lach ik.

Ik doe de lichten uit en draai me om. Ik ga op mijn meest comfortabele manier liggen. Na vijf minuten val ik bijna in slaap. Tot ik een stem hoor.

"Oké ik heb het toch koud, kom even bij me liggen." zeurt Alec

"We gingen toch met kussens tussen ons in slapen?"

"Plannen zijn gewijzigd. Het is jouw schuld dat ik geen kleren meer heb kunnen pakken. Ik heb het koud in alleen een onderbroek Nova." zegt hij als een klein kind.

"Het is ook jouw schuld dat ik geen broek aan kon doen van jou."

Ik ben te moe om te discussiëren en leg de kussens naast me en kruip dichter naar hem toe. Tenslotte moet ik toegeven dat ik het zelf ook best koud heb.

Ik kom bij hem liggen en hij slaat een arm om me heen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst. Hij ruikt lekker. Ik kijk naar hoe hij in slaap is gevallen. Plots komen al de weggekropte gevoelens terug naar boven. Ik kan wel met een halfnaakte jongen in bed liggen maar dat zal niet al het verdriet wegnemen dat Dean achter mijn rug zo doet. Tranen rollen terug over mijn wangen. Ik ga terug rechtop in bed zitten.

Slapen wordt hem waarschijnlijk toch al niet meer. Ik blijf piekeren. Hoe kan hij? Ik was zo goed voor hem. Toen we het voor het eerst deden heb ik hem zo comfortabel mogelijk willen laten voelen. Ik was er altijd voor hem als er wat was. Maar dat was hij ook voor mij. De eerste keer toen we mekaar ontmoetten en hij mijn fiets gemaakt had. Hij is een verrader. Hij kan met het andere meisje waar hij daarstraks mee belde zoveel doen als hij wilt, hij zal geen rekening meer met me hoeven te houden. Het is klaar tussen ons.

Alle jongens zijn hetzelfde. Hebben ze je eenmaal gehad en hun dingen kunnen doen, dan hoeven ze je niet meer. Weet je wat, als hun het kunnen, kan ik het ook. Alec kon geen echte relatie aan, prima hoeft ook niet. In een relatie gaat toch alles mis. Vol van ergernis en verdriet zit ik nog steeds dwaas voor me uit te staren. Terwijl ik Alec vredig zie slapen, merk ik eigenlijk pas hoeveel zin ik nu in hem heb en hoe graag ik hem nu wil. Maar ik wil aan de andere kant eerst mijn relatie beëindigen met Dean. Hij is toch ook al min of meer vreemdgegaan?

Ik besluit me gewoon even te beheersen en kruip terug tegen Alec aan. Ik dacht dat hij vast sliep maar dan fluistert hij plots.

"Kan je niet in slaap vallen? Je weet dat je net een uur recht op gezeten hebt he?"

"Het spijt me Alec dat ik je wakker hou. Ik denk maar steeds aan wat er gebeurd is."

"Ik snap het maar op dit moment kan je er niks aan veranderen."

"Jawel dat kan ik wel."

Alec kijkt me verward aan.

Ik bedenk me net dat Dean mijn respect helemaal niet verdiend. Ik maak het uit via een appje. Is natuurlijk een hele lullige actie maar wat hij deed was nog lulliger en zo kan hij bij zijn eigen slet zijn waar hij zo nodig mee wilde afspreken.

"Ik maak het nu uit."

"Nu ? Nova ik laat je nu niet meer tot daar fietsen. Ben je gek geworden."

"Dat is ook niet nodig, ik maak het nu ter plaatse uit."

Ik pak mijn telefoon erbij en het is meteen opgelost. En ik kan je vertellen dat ik me erg opgelucht voel.

"Ik had nooit verwacht dat jij het met iemand zou uitmaken langs de telefoon Evans."

"Ik ook niet, maar het moest wel."

"Kan je nu denk je wel gewoon slapen? Het is al bijna ochtend."

"Ik wil niet slapen Alec."

En ik kijk hem diep in zijn ogen aan. Hij weet waar ik aan toe ben. Hij weet wat ik wil.

"Dan hoef je ook niet te slapen."