46 Dikiş Yarası

9. Kaçış

Yine ben geldim nasılsınız iyi misiniz?

Lütfen bölümü beğenip bol bol yorum yapmayı unutmayınız.

Kitabı sevdikleriniz ile paylaşır mısınız?

🐍🖤

Keyifli okumalar;

Gözlerim acı içinde ışıkla mücadele ediyordu göz kapaklarım açılmak isterken gözlerim açılmamaya yemin etmiş gibiydi.

Birbirine yapıştırıcı gibi yapışan kirpiklerim, aylardır susuz kalan boğazım. Genzimde tuhaf bir koku vardı, gözlerim sonunda açıldığında derin nefes aldım.

Yavaşça yerimden doğrulduğumda başımı hareket ettirdiğimde, hastane camından dışarıya baktım gün daha doğmamıştı bile. Tekrardan odaya baktığımda kimsecikler yoktu, kaçmanın tam zamanıydı.

Ya şimdi ya hiç.

Yavaşça yerimden doğrulup ayaklarımı sarkıttım sol kolumdaki serumu çıkardığımda ayağa kalktım yavaşça kapıya doğru ilerlediğimde kapıyı açtım, başımı dışarıya çıkardığımda koridora baktım.

Sol tarafta birkaç doktor ve takım elbiseli adam vardı sağ tarafta kimsecikler yoktu, yavaşça odadan çıktığımda hızla sağ koridordan ilerlemeye başladım. Birkaç insan beni gördüğünde sol koridora döndüm.

Yan taraftaki krokiye baktım yangın merdiveni bu koridorun sonundaydı hızla oraya doğru ilerlediğimde hastane önlüğü bedenimi rahatsız ediyordu, birkaç kişi bana bakarken bakışlarımı onlardan uzak tuttum.

Yangın merdivenlerine girdiğimde merdivenlerden inmeye başladım neden hastanedeyim bilmiyorum ama kaçmak için harika bir zamandı, yavaşça en alt kata girdiğimde demir merdivenler soğuktu.

Son kata geldiğimde kapıyı yavaşça açtım soğuk hava tenime nüfus etmişti hızla dışarıya çıktığımda etrafa baktım, kocaman ağaçlar vardı.

Ormanın ortasında hastane olur muydu? Ormanın ortasında ev. Bu hastane Aybora'ya aitti.

Yavaşça ilerlemeye başladım ayağıma değen yapraklar irkilmeme neden oluyordu. "Arayın bulun! Köpekleri salın lan!" diye bağırdı Aybora. Adımlarımı hızlandırıp koşmaya başladım.