Big Boy | Taekook

2

Jungkook

Yine benim için uzun süren bir gün olmuştu. Okula gitmek tam bir işkence. Erken kalk, duş al, okula gel, günün yarısını okulda geçir. Hayır yani bir şey de anlamıyorum ki boş geliyorum boş gidiyorum.

Elde tutulur bir tarafı da yok ki.

Ne öğretmenlerde hayır var ne de öğrencilerde.

Okul okul değil dingonun ahırı bildiğin.

Zamanında dersime çalışsaydım böyle bir yerde sürünmezdim ama artık iş işten geçti.

Hyunglarım olmasa beni akıl hastanesine kapatırlardı şimdiye. Canım hyunglarım yerim onları,  bazen gıcık oluyorlar ama olsun seviyorum onları.

Zaten bugün 4 saat üst üste fizik vardı.
Aman aman fizik demeyin bana gözümün önüne o 3 ile 0'ın yan yana olduğu görüntü geliyor.

Tam okuldan çıkacaktım ki Hoseok Hyung yanıma geldi.

"Jungkook nereye gidiyorsun?"

"Eve gidiyorum Hyung nereye olacak?"

"Bugün cuma unuttun mu? Taehyung bizi bekliyor."

Hoseok hyung dediğinde dank etti kafama. Tamamen çıkmıştı aklımdan.

Neyse ki kahraman hyungum tam zamanında gelmiş ve beni uyarmıştı. Aramızda kalsın hyunglarım arasından en çok Hoseok hyungu seviyorum.

"Aklımdan çıkmış, hatırlattığın iyi oldu hyung. Gidelim mi o zaman?"

"Gidelim hadi."
Dedi gülümseyerek.

İkimiz beraber okulun kütüphanesine doğru gitmeye başladık. Bu kütüphane oldukça eskiydi ancak alanı yeteri kadar büyüktü.  İçerisinde eski yeni demeden çok sayıda kitap bulunuyordu. Okulda okumayan kişiler bile geliyor.

Oraya vardığımızda Hoseok hyung Taehyung adlı kişiyi aramaya başladı. Yaklaşık bir 10 dakika sonra onu bulmuştu.

Yanına doğru ilerlerken karşımda duran o güzel yüzlü, esmer tenli, ateşli beyefendiye takılı kalmış bir şekildeydim. Biranda dedim ki ANAM BABAM BE.

"Selam Taehyung, bak bu sana bahsettiğim kişi, adı Jungkook."

"Biliyorum, söylemiştin. Bende Taehyung memnun oldum Jungkook."
Dedi yüzündeki o ufak ve yaramaz sırıtışla.

Şakasız beni gerçekten heyecanlandırmıştı. Bu güzellikteki bir insan gerçek olabilir miydi?

"Bende memnun oldum... Hyung?"

"Hyung demene gerek yok, sadece bir yaş büyüğüm Tae diyebilirsin kısaca."

"Olsun hyung demek benim için daha rahat olur."

"Sen bilirsin."

"Jungkook ben gidiyorum artık, siz çalışmaya başlayın sonra görüşürüz."

"Tamam hyung sonra konuşuruz."

Taehyung ile beraber en yakınımızdaki masaya oturduk. Elindeki fizik kitaplarını masaya koydu ve elini attığı bir kitabı açıp önüme koydu.

"Söyle bakalım anlamadığın yer neresi?"

"Hyung şey... Hiçbirini anlamıyorum ben."

"O zaman en baştan başlayalım ama dikkatli dinle tamam mı?"

"Başüstüne komutanım."

Diyip elimi alnıma asker selamı verir gibi koyduğumda ikimizde gülüştük.

Daha sonra bana anlatmaya başladı. Arada bir kitaba bakmam dışında hep onu izledim. Yüzü o kadar pürüzsüz o kadar güzeldi ki anlatamam gerçekten.

Sanırım bir süre sonra onu incelediğimi farketti.

"Jungkook, beni dinliyor musun?"

"Tabii ki."

"O zaman şu soruyu benim için yapabilir misin?"

Kalemi elime aldım ve soruyu çözmeye başladım. Sonucu doğru bulduğumda yüzüme gururlu bir şekilde baktı.

"İşte bu kadar. Böyle devam et olur mu Jungkook?"

"Tamamdır öğretmenim."
Dedim alaycı bir şekilde.

"Jungkook, farkettimde sen tavşana benziyorsun biliyor musun? Sana tavşan desem olur mu?"

Bunu söylerken dudaklarını büzmüştü ve o kadar tatlıydı ki...

"Olur hyung istediğini söyleyebilirsin. Sende kaplana benziyorsun, o zaman ben de sana kaplan derim."

"Nasıl istersen. Buarada Jungkook telefon numaranı verir misin? Seninle iletişime geçmem gerekebilir."

Bunun üzerine Taehyung'un elini çektim ve tükenmez kalemle elinin üzerine numaramı yazdım ve yanına o anlık bir kalp çizdim.

Garip olmuştu biraz ama hoşuna gitmiş olacak ki yüzüme gülerek baktı.

"Bir sonraki dersimizi pazartesi yapalım mı?"

"Kaplan hyungum pazartesi derslerim çok yoğun salıya alsak olur mu?"

"Maalesef tavşancık,  ders verdiğim biri daha var ve salı günü onu çalıştırmam gerek ama çarşamba yapabiliriz istersen?"

"NE?"

Diye bağırdığımda kütüphanedeki herkes bize doğru bakmıştı. Aşırı utanç vericiydi ama o an umrumda değildi.

Ne yani, benim biricik ateşli ve yakışıklı beyefendim yellozun tekine ders mi veriyor? Tamam sakinim sakinim.

"Jungkook neden bağırıyorsun, ayrıca ne ne?"

"Şey ya boşver hyung aklıma bir şey geldi de. Kusura bakma rezil oluverdin biraz ama."

"Sorun değil."

"Bu arada tabii hyung ne zaman müsaitsen çalışırız. O zaman çarşamba yapalım. Hatta istersen benim evimde çalışalım daha rahat ederiz."

"Olabilir, bu sayede sen bağırdığın zaman dönüp bize bakacak birileri olmaz ,hm?"

Dediğinde beraber gülmeye başladık.

Taehyung inan bana benim olacaksın...

✩✩✩

Jungkook'ta göz koydu hemen Taehyung'a

Taehyung'un diğer öğrencisini görse paramparça eder oracıkta.

Uzun bölümler yazmaya çalışacağım ama yazamazsam
mazur görün 🥺💕