Jeden zakręt [WYDANE]

Prolog

Czasami życie potrafi w jednym zakręcie zmienić wszystko. W jednym nieostrożnym momencie, gdy adrenalina miesza się z tęsknotą, a prędkość wzbija się w niebo, los sprawia, że drogi się rozchodzą, a świat traci swój kształt. Byłam młodą i pełną pasji dziewczyną, a zostałam pozbawiona najważniejszej osoby w swoim życiu. Chcąc zapełnić tę pustkę, wkroczyłam w niebezpieczne, mroczne kręgi, gdzie prędkość i ryzyko stają się moimi jedynymi towarzyszami.

Jednak w tym mrocznym labiryncie napotkałam go – tajemniczego i uwodzicielskiego, którego reputacja odpycha większość ludzi. Pomiędzy nami narastało napięcie i gniew. Gdy nasze drogi coraz częściej się krzyżowały, a gniew i pożądanie łączyły się w wirze emocji, rozpoczęliśmy niebezpieczną grę, która przekraczała granice rozsądku. Byliśmy zbyt naiwni, a nasze życie otoczone było serią kłamstw, tajemnic i niebezpiecznych wyścigów, zaś nasze demony ścigały się równie z nami.

Myślałam, że w moje  serce już nigdy nie będzie pełne, a dusza zawsze zostanie rozdarta. Jak bardzo wtedy się okłamywałam. Gdy go poznałam, zrozumiałam jedno - zbudował mnie na nowo, aby potem zniszczyć. Choć wtedy tak naprawdę zrozumiałam jak to mieć rozbite serce, twoje odejście dało mi o wiele więcej. Dałeś mi siłę, a ja zapamiętam tę lekcję na całe życie. Nie byłam bez winy, ale to ty bawiłeś się tą grą, zmieniając zasady.

Jesteśmy kłamcami, którymi los bawił się w nierównej grze, zniszczonymi duszami, ludźmi, którzy zgubili się w mroku. Nie, to ty wciągnąłeś mnie w ten mrok, a ja naiwna z własnej woli szłam w tą ciemność. Po czym puściłeś moją rękę, zostawiając mnie samotną. A teraz obiecuję ci, że sam będziesz mnie w nim szukać.