Günaydın.Gün aydı mı acaba ? Yine bu soru yine bir sabah ve yine ben.Bu günden itibaren ben o ben değilim hatta artık 2 yıldır ki öyle biri değilim.Bu günden artı Berkle çıkıyorum.Bundan mutsuzmuyum ? Hayır.Ben onun (Ardanın)bana yaşattıklarını kendim zevk alarak yapacağım.Benim ona hep sadık kalacağımı biliyordu çünki.Ama artık öyle değil.
-Abi...
-Evet..
-Seninle bir şey konuşmam gerek.
-Evet geldim.Konu ne abicim ?
-Abi..ben artık bir karar verdim.Ben...Berke bir şans verdim.Artık sadece ben Berk var.Biz varız.Hayatımda başka hiç kimseyi istemiyorum.
-Abim(Benim alnımdan öptü).Çok iyi karar vermişsin.2 yıl geçti kendi hayatına başlamanın tam vakti.Olanları inan ki merak ediyorum ama seni sıkmayacağım.O günlere geri dönmek istemiyorum.Seni öyle görmek istemiyorum.
-Dönmeyeceğiz.O günler geride kaldı tam 2 yıl önce.Bitti ve geride kaldı.
Sarıldı bana.Ben güçlü biri gibi gözüküyorum.Yapamıyorum ama öyle olamıyorum..Güçsüz kadın yoktur.Ama daha güçlü olmak zor.Ve ben bu zoru başardım.Neyse okul var bu gün daha mutluyum diğer sabahlardan.Bu gün Berkle birlikte gideceğiz okula.
-Abi ben çıktım.
-Tamam montumu alıp arkanızdan gelirim.
-Tamam.
Aşağıya indim beni bekliyordu.
-Günaydın.
-Günaydın Berk.
O çekindi bir az ama öptüm onu.Tabikide yanaktan yani.O da bir adım attı.Elimmden tuttu.Bu ilişki çok güzel olucak bence.Beni seviyor en azından.O günden yani bana yaptıkları günden bu yana konuşmadık hiç.Yüz yüze gelsek bile gelmedik var saydım.Okula vardık artık.Okula girerkende elimi sım-sıkı tuttu.Bu benim hoşuma gitti.Hiç kimseden saklamaması bu çok güzel.
-Aylin kahvaltı yaptım mı ?
-Ben sabah kahvaltılarını pek sevmem normalde.Yani hayır.
-İyi o zaman.Sana kahve ısmarlayayım mı ? Zaten dersin başlamasına var.
-Hmm....tamam olur.
Giderken karşılaştık hemde çok kötü bir karşılaşma oldu.Yani hiç göz göze gelmedik son 2 yılda.Ama kalbim acıdı.Takmadım onu Berkin kucağına düştüm sayesinde.Berk bana baktı iyimiyim diye.Ve sarıldım ona.Arda direk gözlerimin içine baktı.Ben bakmadım tabi.Yürüdüm.
-İyimisin ?
-İyiyim Berk sen yanımdasın ya.
-Her zaman.Kahveni nasıl alırdın ?
-Sade.
-Aynıyız desene ben de sade.2 sade kahve alalım lütfen.
-Aylin.
-Efendim.
-Gerçekten benimle olmayı istiyormusun.
-Seninle olmayı istemeseydin.Şu an burda olmazdım.
-:))
İlk ders bitti.Ve Berkin yanına gitmek isterken.Bir anda Arda ile çarpıştık.Gözüne bakmak istemedim.Ama odanın karşısı boştu.Sadece bir kaç kişi.Ve ben gitmek isterken...
-Dur Aylin.Seninle konuşmam gerek.
Durmadım yürüdüm.Ve kolumdan tuttu.
-Dur dedim ya.
Konuşmamakta ısrar ediyordum.
-Onu gerçekten seviyormusun ?
-......
-Yoksa bana inat mı yapıyorsun ?
( Bu söze karşı duramazdım tabi )
-Kendini ne sanıyorsun.Sen kimsin ? O günden beri 2 yıldır hep içimde tuttum.Bana inat bile yapsan sustum hep.Ben hiç hayatımı yaşayamayacakmıyım ya ?
-Ben kimmiyim ?(Bağırdı)
-Sesinin tonunu kıs benimle konuşurken.Ben sana Eylül değilim.
-Eylülü karıştırma.
-Karıştırırsam ne olur ? Üzülür müsün ?
-Saçmalamayı kes.
-Keşke.....keşke seni hiç sevmeseydim.
-Ben seni zaten hiç sevmedim ki.
Bu söz karşısında eğildim.Yıllar sonra eğildim.
-Beni hiç sevmedin öyle mi ? Vay...çok güzel ilerliyorsun Arda.Bravo.Böyle devam.
Gittim arkama bile bakmadım yani.Durdurmaya çalıştı beni.Amma gerçekten kırılmak üzere olan kalbim.Tam kırıldı bu söz ile.
-Dur Aylin.
-Bırakkkk.
Hayatım mahv oldu.Çöktü sanki.
-Aylin iyimisin.
-Lütfen...lütfen yalnız bırakın beni kızlar.
Beynimde hep yankılandı o sözler Beni seni zaten hiç sevmedim ki.........Beni seni zaten hiç sevmedim ki.......
-Abim dur.Sakin ol şimdi.Bana bak.
-Aylin......
-Berk....
Öylece bayıldım abimin kollarına...........
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen ve ben
Non-FictionBu hikaye garip bir şey aslında.Önceden bir-birlerini tanıyan 2 insandan bahs ediyorum.Kısacası kendi hikayemden.Yani ben ve ondan.Hiç aşık olmayan biriyim ama bir şeyler oldu bana.Anladım onun ilk ve son olduğunu.Ama anlamadığım bir şey vardı.O kim...
