oikgilin damından atlayamadım (iwaizumi X reader)

0.0

selamun aleykum yeni bi kitapla gelim hosgeldim hadi bismillah.

--

"İyi ki doğdun göz bebeğim."

Yüzümdeki sırıtmamla üfleyerek söndürdüm mumları.

Sonunda olmuştu. 18 yaşıma gelmiş ve kısmen yetişkin olmuştum.

Artık babamla yaşamak zorunda değildim. Abimle ayrı eve çıkacaktık. Küçüklükten beri beynimizi dolduran hayalimizi gerçekleştirecektik.

Evet, abimle ayrı büyümüştük. Buna rağmen aramızdaki bağ çok kuvvetliydi. Ben 3, abim ise 7 yaşındaydı o zaman. Annemle babam biz çok küçükken ayrılmıştı. Henüz küçük olduğumuzdan hiçbir şeyi seçme hakkımız yoktu.

Ben babamla, abimse annemle yaşıyordu. İki kardeş birbirimizden uzakta yaşadığımız için çok sık görüşemezdik. Hayatlarımızda ortak olan bir tek anne babamız vardı, ama bu hayatlarımızı birbirine ortak etmemize engel değildi.

Yine de memnun değildik işte. Daha çok omuz omuza verebilecekken nadiren o omuza yaslanabilmek, pek de yeterli değildi benim için.

Bu yüzden karar vermiştik, ben de reşit olduğumda beraber yaşayacaktık.

Ve ben bugün reşit oluyordum.

Abim büyük birşey ayarlamak istese de ben kendi hâlimizde kutlamak istemiştim 18. doğum günümü.

Tüm eşyalarımı alıp birkaç gün önceden baktığımız eve gelmiştim.

Çok yabancı olduğum bu şehirde, abimle birlikte fazlasıyla mutlu olacağımı umuyordum..

.
.
ayayayya abi napiyonuz siz bize ya bi istekle hooop nerde bulduk kendimizi puu bizim enailik

btw keyfimin kahyasinin yeter bu kadar dedigi kadar yorum gelmezse yeni bolum atmayacagiz tsk bays