selamun aleykum yazcaktim ama ne yazcaktim heh geldi aklima basliyom yorun atin ha
.
LAN
KART YOK
KREDI KARTIM YOK
Eve geldiğimizde abim kokorecini yerken ben ise iki-üç gün önce aldığımız fakat kutusunu açmaya dahi üşendiğimiz PlayStation'ı kurmuş oyun oynayacaktım ki cebimdeki kartın yokluğunu hissettim.
Odamda her yere baksam da bulamadığım kartı abime söyleyeceğim sırada telefonuma bildirim geldi.
Instagram
oikgilindamindanatlayamadim merhaba kartini dusurmussun bende su an
Gelen mesajla biraz olsun rahatlasam da fakeden yazdığı için henüz kim oldugundan emin olmamak kurt düşürmüştü içime. Muhtemelen beraber kokoreç yediğim çocuktu. Hajime.
sen kimsin lan
ruyalarin desem
bu musun sen?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
QQPDUWORWHRIWHDJHEJDB hayir.
KIMSIN LAN O ZAMAN
Hajime ben
he sey, son kokorec bukucu
son kokorec bukucu? QOSKWKJDKSHDKDHEJF
evet SON kokorec bukucu kartimi ver bana
simdi konum ister gelirdim de
yazıyor...
kesin milyonluk arabanı bunun için hareket ettirmek istemezsin.
isim var
tuh tutmadi neyse gelme zaten abimin dilinden kurtulamam valla kartımı kaybettigimi duyarsa yandim
o zaman yarın bulusalim bi yerde vereyim kartı.
olur nerde buluscaz
merkezde bi park var -- parkı uygun mu senin icin
Hemen haritalara girip söylediği parka baktım. Uzak değildi, 10-15 dk yürüme mesafesi vardı.
uygundur herhalde yarın görüşürüz o zaman iyi geceler
iyi geceler (22:58)
Kartımın en azından eşgâlini bildiğim birinde olması içime su serpmişti.
Birşey olursa şikâyet edecektim.
Kahverengi diken saçlı, uzun, kahverengi gözlü...
Şimdilik rahatlamaya bakarak salona geçtim ve televizyonun karşısına, yere oturdum.
Koltukta bağdaş kurarak oturan abimi dürttüm.
"Gel pes atak."
"Yenerim ben seni, ağlarsın sonra."
Dizine vurduğumda bir kıkırtı döküldü dudaklarından.
"Sus be. Küçüktüm o zaman, her şeye ağlıyordum mal gibi. Benim suçum ne?"
Sanki daha bugün kokoreç yiyemedim diye ağlamamışım gibi...
"Mallık kısmını kabullendin yani?"
Derin bir iç çektim.
"Oynuyor musun, oynamıyor musun?"
Koltuktan kalkıp televizyonun yanından diğer kolu aldı ve yanıma oturdu.
"Başlat hadi."
.
"Ya saymıyorum hayır."
Bozulduğumu görünce sırıttı.
"Az önce 'Aldın Barcelona'yı tabii yenersin' diyordun. Şimdi niye saymıyorsun?"
"Kol bozuk."
"Az öncekinden daha mantıkli bi bahane en azından."
Yaklaşık iki saattir oynuyorduk ve ben sadece bir kere kazanmıştım. Onda da Tooru bilerek kaybetmişti zaten.
Sunduğum bahaneleri düşündüğümde yaptığım saçmalığa gülerken Tooru da bana katıldı.
Buyduk biz işte. Atışmalarımız sevgi göstergesiydi bizim...
