THE ONLY DAUGHTER

CHAPTER 21

SAMANTHA POV

Habang umiiyak ako sa sahig biglang tumunog cellphone ko

"Hello po"umiiyak na sabi ko

"Kamusta kana anak nabalitaan namin ang nangyari nagaway pa kayo ng ate mo ano ba nangyayari sayo kung nanjan lang kami dika sana mag isa ngayon pumunta ka kaya dito nagaalala ako sayo eh"sabi ng kausap ko

"M-mommy masama ba ako para lang kalimutan nya ni dikopa nga malalaman na sila ang pamilya ko kung di ako nagimbistiga pero bat ganon mommy parang wala silang balak na hanapin ako tapos balak pa nya mag ampon mommy masakit din sakin gustong gusto ko sabihin na ako ang nawawala nyang anak pero di pako ready at dipa ayos ang lahat pero ang sakit din po pala sa ibang tao nyapa nabibigay yung pagmamahal na dapat sakin"umiiyak na sabi ko kay mommy

"Tahan na anak andito kami ng daddy mo sayo kung ayaw ka nila hanapin andito kami tandaan mo anak din kita at malaki din ang utang na loob namin sayo kung di dahil sayo baka matagal na kaming patay ngayon magpahinga kana alam kong pagod ka at bukas magusap tayo pumunta ka dito pag ayos kana,tahan na andito lang si mommy at daddy dika namin iiwan,sige na magpahinga kana i love you kaya moyan malakas ka diba ang kilala kong Sam ay yung malakas at matatag kahit sa anong problema"pagpapalakas ng loob sakin ni mommy kaya napangiti naman ako

"Hahaha ikaw talaga mi sige po,punta po ako jan bukas miss na miss kona po kayo ni daddy im sorry po kung di pa po kayo pede magpakita kay ate pero magiging maayos din po ang lahat thank u mommy ingat po kayo ni daddy mahal na mahal kopo kayo"sabi ko kanila mommy at daddy

"I love you too anak mag-ingat ka"pagpapaalam nila kaya napangiti naman ako at binaba na ang tawag kung nagtataka kayo sinong mommy at daddy tinutukoy ko ang mag asawang buenavista di talaga sila patay pinalabas kolang na nagkasakit sila at namatay pero kung diko agad nalaman ang plano ng mga kaaway ko baka matagal na silang wala pati din si ate pero dahil sa source ko naligtas ko sila mommy at daddy pero na coma sila ng ilang years at sila butler ang nagaalaga sa magulang ko ngayon yun dina ng dahilan kaya diko masabi sabi kanila mommy irene ang totoo dahil madadamay sila pag nalaman ng mga kaaway ko na part ako ng marcos at araneta kahit mahirap sakin wala akong magagawa para rin sa kaligtasan nila

Sa lalim ng iniisip ko diko namalayang mag 12 na pala kaya aakyat na sana ako sa hagdan kaso biglang sumakit sa may bandang puso ko nakalimutan ko uminom nga pala ako shunga shunga ka Sam kya kahit nahihirapan pinilit kong makapunta sa kwarto para makainom ng gamot maya maya nakaakyat nadin ako at deretsong pasok sa kwarto ko at kinuha ang gamot sa lamesa pagtapos ko uminom humiga na ako at diko namalayang nakatulog na ako

*Morning*

Saktong paggising ko umaga na pala diko namalayan nakahiga padin ako at walang gana kumilos feeling ko magkakasakit pa ako kaya itutulog konalng siguro to kaya tinawagan ko muna si Sandara

*On call*

"Sandara"matamlay kong sabi

"Yes po maam,ok lang po ba kayo?"

"Y-yeah i want to inform you lang na i think i can't make it to go sa office i wan't you to handle muna ang company just call me nalng if magkaproblema and call me later sa video call nalang ako tatawag para sa mapapagmeetingan later"matamlay kong sabi

"Ay bakit po maam?may problema poba kayo gusto nyopo samahan ko muna po kayo?"nagaalalang sabi nya

"I'm not feeling well today so i don't think na makakapasok ako ngayon, and no need to accompany me i can handle naman i think i just need enough rest para maging ayos na pakiramdam ko so pano bayan ikaw muna bahala i'll treat you nalng if im feeling better na"sabi ko

"Sure po kayo ah,sige po update ko po kayo and tawag po ako pag magmemeeting napo pagaling po kayo and maaasahan nyopo magiging maayos po ang company pagaling po kayo"sabi ni sandara kaya napangiti naman ako at nagpaalam na sa kanya since wala akong gana kumain natulog nalang ulit ako since diko talaga kayang tumayo ayaw kodin naman humingi ng tulong kanila ate alam k namng busy din sila