Tek başına yolculuk

HAFIZA

Herkese selammmmm!
Uzatmadan giriş yapıyorum.

Giriş

Doktorun yüzü üzgün ve endişeliydi.ona bakarken içimin huzursuzlaştığını hissettim ve sonra doktor konuşmaya başladı.

"durumu şu anlık iyi fakat kaza sonucunda yere kafasını vurup sarsıntı oluştuğu için geçici bir hafıza kaybı meydana geldi. Dediğim gibi geçici olduğu için ilaçlar la hemen atılabilir bir durum geçmiş olsun."

Doktor sözünü bitirir bitirmez koridorda ilerlerken duyduğum tek şey onun adımlarıydı.o her adım attıkça benim kalbime vuruyorlardı sanki.hepimiz boş boş bakışırken selinin babası Ali amca selinin annesini rahatlatmak amacıyla konuşmaya başladı.

Ali amca:en azından durumu tahmin ettiğimizden iyi çok şükür.hafıza kaybı ise ilaçlar la atlatılabilir.sıkma canını hayatım kızımız iyi olacak merak etme.ali amca sözlerini bitirdikten sonra selinin annesi Zübeyde teyzeye sarıldı.ikisi birbirlerine sarılı bir şekilde ağlarken ben ise selinin asistanına boş boş bakıyordum.en azından sadece hafıza kaybı varmış dedi Batu.

İç ses:niye bir duygu hissetmiyorsun biliyor musun Mine?

Mine:hayır iç ses bilmiyorum.............

İç ses:çünkü şu an şoktasın Mine.hayatında var olan sevdiğin, güvendiğin,ona karşı hiç bir zaman olumsuz düşünmediğin birinin kötü olduğunu öğrendin.hayat böyle kimi,neyi seversen sev ona ne kadar değer verirsen ver istediğin kadar çabala ama o,onu senden alır.sen istemesen de ,ağlasan da, yalvarsan da o,onu senden alır.çok çaba sarf edersin sırf o gitmesin diye,onunla olan anıların gözünün önüne geldiğinde ağlama diye,özlediğinde onun sadece mezarını görmemek diye.o gittiğinde ise sadece kendine kızarsın hayata değil.çünkü hayatın böyle olup hiç değişmediğini bildiğin için çaba sarf etmezsin...............

İç sesimle konuşurken batu bana o kadar çok  ismimi tekrarlamıştıki ismimi garip bulmaya başlamıştı.kendime gelip ona döndüm bana "iyi misiniz?!?" Diye sordu telaşlı olduğu çok belliydi ben hemen kendime gelip" iyiyim" dedikten sonra Batu konuşmaya başladı.

Batu:isterseniz hastanenin kantinine inelim orada bir şeyler yiyin kendinize gelirsiniz.

Ben hiç ısrar etmeden batunun peşinde ölü gibi yürüyordum fakat attığım her adımda sinirlerim kat kat attığı için  attığım her adımdan sesler çıkıyordu.batu siyah saçlı,esmer,ela gözlü hatta benden baya uzundu. sanırım 22 yaşındaydı.yakışıklıydı fakat ben ona bakmazdım.

Kantine inince kendime kahve alıp masaların birine oturdum

__________

Tam 2 gündür hastahanedeydik Selin bugün taburcu olacaktı.annesi ve ben onu hazırlamıştık Selin uyanınca hiç bir kimseyi hatırlamamıştı.bu durum en çok annesini üzüyordu çünkü Selin annesini gördüğünde ilk "sen kimsin" demişti.kadın bu kelimeleri duyunca ağlayarak çıkmıştı odadan.

Selini hazırlayıp çıkış işlemleri halledildikten sonra sonunda hastahane'den çıkmıştık. Eve gelince aradan geçen tam 2 ayı selinle beraber evde geçirdim ilaçlarını hep düzenli aldığından dolayı hafızası yerine gelmişti ve tabikide bir kaç kelimeyi unutur haldeydi hala. ama geçecekti o 2 ay içerisinde seline çarpıp kaçan kişiyi araştırdım ve Selin iyileşir iyileşmez karakola gidip şikayete bulunacaktık.ben zaten polislerle beraber her yerde o kişiyi ararken sadece ismini ve ne meslek yaptığını öğrenmiştim.mert oysal.........yaptığı meslek babadan kalma mafyacılık.onu polisler bile her yerde aramıştı çünkü çok bilindik bir adamdı.polisler onu hiç bir zaman bulamamış olmalarına rağmen hala bulamamışlardı.çok iyi saklanıyordu. Seline dönüp;

Mine:hadi kalk karakola gidiyoruz

Selin:tamam 10 dakika ya hazırım.

Salon'da selini beklerken telefonumla ilgileniyordum.selin hazırlanınca hemen evden çıktık.arabaya bildiğimizden beri hiç konuşmadık. karakola vardığımızda selinin kolundan resmen selini koşturuyordum.içeri girdiğimiz de bizi hemen içeri aldılar.durumu amir açıkladı

Amir:görünüşe göre hala bir bulunuş durumu yok maalesef

Mine:anladım.bir gelişme olursa bizi haberdar edin

Amir:tabi,iyi günler.

Bu konuşmayı telefondan da yapabilirdim biliyordum fakaf ben bu işi kolaya bırakmak istemiyordum.karakoldan çıkıp eve geldik tıpkı eski günlerdeki gibi kız kıza vakit geçirdik.aradan 1 hafta geçmişti karakoldan hala haber yoktu her sabah uyanır uyanmaz telefonuma bakar,arama veya mesaj var mı diye bakardım.olmadığını görünce ayağı kalkıp aynanın karşısına geçip "sen salaksın çünkü hala bir ipucu bulamadın" derdim.bu olayı kafama çok fazla takmıştım çünkü selin benim hayattımdı.ona bir şey olursa hayatım kararacaktı.

Bir sabah uyanır uyanmaz telefonuma karakoldan binlerce mesaj geldiğini gördüm. o mert deden adamın fotografı bende vardı.karakoldan gelen mesajlari okuduktan sonra en altaki mesajda şu yazıyordu

"Saat 8:30'da haber kanalını aç

Bu haberi okuyunca gözlerim saati aradı.saat 7:58'di hemen televizyon'un karşısına geçip haber kanalını açtım.benim seslerimden dolayı selinde uyanmıştı ona durumu anlatıp ikimizde televizyon karşısına geçtik.gözlerime inanamadım.hayatımda geçirdiğim en büyük şoktu.bir habere bir seline bakıyordum.o da benim halimden farksız değildi.gözlerim elimdeki fotoğrafa kaydı.kendimden emin olunca.................

Bölüm sonuna gelmiş bulunmaktayız.

Umarım beğenmişsinizdir♡♡

GÖRÜŞMEK ÜZERE(iç ses)

Ah iç ses ah...........