İzmir'de yaşamıma devam ediyordum.cok sade bir hayatım vardı.ailem beni yıllar önce bir yurda bırakıp kaçmışlardı bense onlara inat okuyup mimar olmuştum.işin ilginç kısmı yanlarında 2 tane kardeşlerimle kaçtıklarını aylar önce öğrendim onlar hakkında bilgi sahibi olmak istemiştim düşünüp gerek olmadığını anladım.onlarin hayatımda bir önemi yoktu şimdi niye olsun ki?
Ben İzmir'de yaşarken tek ailem kedim,arkadaşlarım ve meslektaşlarımdi.bir gün proje için ankaraya gitmem gerekti orada bir arkadaşımın isteği üzerine bir proje hakkında calisacaktik.esyalarimi hazırladım yanıma fazla şeyler almadım ne de olsa 1 ay kalacaktım belkide daha uzunnn.
Kedimi komsularima emanet ettim.mamasini,kumunu her şeyini ayarlamistim ve komsularimiza vermiştim onu birazcık sevip eve son bir bakış atıp kapıyı kapattım.komsuma el salladiktan sonra yola koyuldum.evden çıktığımda uçağımın kalkmasına 1 saat vardı. Rahat rahat gidebilirdim yoldan bir taksi çevirip taksiye bindim. telefonumu çıkardım.arkadaslarima veda edememiştim.bu yuzden bana birazcık kızgınlardı.ama ben dönünce hepsinin gönlünü alacaktım.
Havaalanına gelince taksiciye ücreti ödeyip çıktım. ve sonra uçağımı beklemeye başladım.yaklaşık uçağımın kalkmasına 24dk vardı. Dakik bir insandım. biraz telefonumla ilgilendikten sonra uçağıma bindim. Ankaraya 1 saate gidecektik.o yuzden yol için neredeyse hiç hazırlık yapmamama rağmen yanımda 3 tane valiz vardı. Evet farkındayım fazla ama 1 tanesi benimdi diğerleri projeler,tablet,dizüstü bilgisayar ve vb.
Şeylerdi.1 saatin sonunda ankaraya iniş yaptık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tek başına yolculuk
AksiyonHerkese selam♡♡ Size mafya ve romantizm ile ilgili bir kitapla geldim.kitaptaki kişiler ve hayal ürünleri tamamen bana aittir.hepinizi seviyorumm (aşağıda kitap ile ilgili bir küçük özet var) Siz hiç,bir karanlığa düştüğünüzde artık buradan çıkamam...
