June 30. Nasa caf kame ni Trisha and we're currently having lunch. Wala si Dennis kasi nagpa-practice sila ng foortball. Take note, american football po. Yung ginagamitan ng bolang parang almond shaped at parang may tahi. Basta! Alam nyo na yun!
Kung saan saang topic kami napadpad ni Trisha. Una, yung tungkol kay Mam consuelo, teacher namin sa Science, kung bakit single parin sya hanggang ngayon. Next naman eh tungkol sa lovelife ni Trisha. Then bigla kaming napunta tungkol sa friendship namin ni Dennis. Andami nyang tinanong! xD Kaso may isang pinaka unusual na tanong syang tinanong (anu daw? O.o)...
"Di ka pa ba na-inlove kay Dennis?" - Trish =.=
"A-ah? Hinde."- ako O.o
"Weh? Asa kang maniniwala ako sayo. Hello! Ilang taon na kaya kayong magkasama!" - Trish O.O
"Promise nga hinde! Pano ako maiinlove dun eh bestfriend ko yun!" -ako ( -_-)
"Maraming cases na ganun no! Una strangers, tas friends, tas bestfriends, tas magkakagustuhan, tas magiging sila, tas magkaka-LQ, tas mag-aaway, tas magbe-break, tas para na silang strangers ulit. Ganun yun." - Trish
"Nako! Bat andami mong alam tungkol sa ganyang bagay? Heheh. Pero promise nga, di ako maiinlove kay Dens." -ako :)
"Maiinlove ka rin dun! SWEAR! Pustahan pa tayo eh!" -Trish >:)
"Sige ba. Magkano pusta mo?" -ako -.-
"Hindi pera. Ganto nalang. Pag natalo ka sa pustahan natin... w-wag kang magagalit." sabi ni Trisha. I was quite puzzled. Wag akong magagalit? Ano daw?
"O-osige." sabi ko kahit wala akong na-gets sa sinabi nya. Confident naman kasi akong di ako maiinlove kay Dennis eh.
"Deal yan ah!" sabi ni Trisha then we made a pinky promise.
Ang weird naman ni Trisha ngayon... (?_?)
After we ate, dumiretso nako sa field kasi may practice kami ng cheerleading. Malapit-lapit narin kasi yung competition. And when I reached my destination, sinalubong ako ng mga kapwa cheerleaders ko at pumunta sa isang corner ng field para mag-practice.
Maya-maya, napansin ko si Dennis na naglalaro. Bat parang... ang wafu nya? Wala syang suot na helmet or yung parang ganun kaya napansin ko fes nya. Di ko nalang napansin nakatitig nako sakanya. Tas biglang... napatingin sya sa direksyon ko. Parang slow motion yung pag-turn nya ng ulo nya. Nakaka-ewan... *___*
Nakatitigan kami for a minute then biglang may bumunggo sakanya dahil inagaw sakanya yung bola na hawak nya.
After that, tawa nalang kami ng tawa.
Yeah right. Muka kaming ewan dalawa. And when I recovered, nakita ko nalang yung buong squad na nakatingin sakin. Heheheh... xD I didn't know why we both laughed. Baliw-baliwan? xDDD
*After 30 minutes*
Break time na. Nakaupo lang ako dun mag-isa sa mga benches dun sa field. Yung dapat inuupuan ng mga audience. Nasa pina top row ako para kita ko lahat sa baba. Nilabas ko na yung sandwhich ko para lumafang ng biglang...
"REEEEE!!!!" automatic na hinanap ng ulo ko yung source nung sound. At yun nga, ayon din sa inaasahan ko, nakita kong tumatakbo paakyat si Dennis papunta sa kinalalagyan ko.
"Oh?" tanong ko.
"Nakakapagod! Wag mo ng kainin yang sandwhich mo bhezt! Bigay mo nalang sakin mas napagod ako sayo eh!" sabi ni Dennis habang naka-pout. Shemay! Ampuge!!!! *_______*
"Ay nako, pasalamat ka bestfriend kita kung hinde..." bigla namang hinablot ni Dennis yung sandwhich ko.
"Thank you babes! ^__^" sabi ni Dennis then flashed his widest smile. Tapo... *screeching tires sound* WAIT LANG! O__O
"What did you just called me?" tanong ko.
"Babes." he plainly answered. Then I blushed. Pushang ina naman! Why did he just suddenly have this effect on me? D*mmit!
"Bayaan mo na ko. Ngayon lang naman eh." he said and sounded serious. Tapos bigla nalang nyang ni-lean yung ulo nya sa shoulder ko. Nabigla ako dun.
"Thank you babes." sabi nya.
"For what?" tanong ko.
Inistraighten nya yung pagkakaupo nya the faced me and looked at me straight in the eyes... "For everything.
"A-ah... K-k d-dot." sabi ko habang nangangatal. Nakatitig parin sya sakin. He's giving me this feeling na parang he's searching for something inside my soul. And worst, di ko maibaling yung tingin ko sa ibang direksyon. Bat ganun? T_T
Ni-lean nanaman nya yung ulo nya sa shoulders ko then resumed eating. I can feel butterflies in my stomache. And my heart's beating faster than usual. SHEMAY! Ano ba to? Hindi kaya... Hindi kaya... Di kaya kiniki... NO!!! Hindi pwede! Bestfriend ko to! Hindi pwede! AS IN A BIG NO-NO!!! I need to stop this feeling before it deepens.
"Uhmmm... Dennis maya nalang no? May kukunin kasi ako sa room eh." sabi ko the I stood up.
"Osige. Balik ka agad ah? ^_^" sabi ni Dennis.
"O-oo..."
"BABES!" napalingon ako kay Dennis. Kaso umiling lang sya. And with that, I made my way out of the field.
Kaylangan di ako mainlove kay Dennis. Di lang dahil dunsa lesheng pustahan na yun kundi for the sake of our friendship narin. SPEAKING OF THAT STUPID BET, may sumpa ata yun? Bat bigla nalang akong nakaramdam ng ganto towards my bestfriend? E di naman ako ganto dati?
Kaylangan may gawin ako. WAIT! Alam ko na!
"I just had the brightest idea... >:) Tignan ko lang kung di gumana to." I said.
=Dennis's POV=
"BABES!" I called on Ree. Luminigon naman sya. Umiling nalang ako.
"I love you..." bulong ko sa sarili ko as I watched her go. Bakit ba kasi di ko masabi sakanya? Kahit pabiro lang?
~~~~~~~~~~~
[A/N] Watcha say guys? Comment, Vote, or Be a Fan!!! WE appreciate your thoughts... n_n Labyoow!
-xoxo
BINABASA MO ANG
"I Honestly Fell Inlove with HIM" (O N G O I N G)
Teen FictionFollow Us on TWITTER @ChiqueletsOfficial VOTE, COMMENT and BE A FAN <3 xoxo