𝐕𝐈𝐕𝐀 𝐋𝐀 𝐕𝐀𝐃𝐈 ~ 𝐓𝐨𝐤𝐲𝐨 𝐑𝐞𝐯𝐞𝐧𝐠𝐞𝐫𝐬

ღ〖𝟹〗～ ❝𝙰𝚒𝚕𝚞𝚛𝚘𝚙𝚑𝚒𝚕𝚎❞

➻  ʙöʟüᴍ sᴀʀᴋısı ♬―♬【ᴠʀᴇᴅɪɴᴀ • ᴀʟʏᴏɴᴀ sʜᴠᴇᴛs】

✦﹒𝐀𝐌𝐀𝐘𝐀 𝐁𝐀𝐉𝐈﹒੭

➷ 𝐓𝐚𝐫𝐢𝐡 - 𝟕 𝐎𝐜𝐚𝐤 𝟐𝟎𝟎𝟑

Uyandıktan sonra kısa bir süre telefonumla ilgilenmiştim. Sabah saatlerinde telefon da sarmadığından sonunda yataktan kalkma kararı almış, banyoya gidip sabah rutinimi yapmıştım. Daha sonra odama geçip, üzerime küçük hello kity desenleri olan siyah bir kazak, altıma da klasik siyah bol bir pantolon giyinmiş, saçımı ise taradıktan sonra salık bırakmıştım. Saatin 10 olduğunu gördüğümde de artık oyalanabileceğim herhangi bir şey kalmadığından gıcık abla olmanın verdiği görevleri yerine getirmek adına canım kardeşimin odasına baskın attım. Ve tahmin ettiğim gibi, hâlâ uyuyordu öküz.

Sabah rutinimizi değiştirmek olmaz, hızla üstüne atladım uyandırmak için. Keisuke sıçrayarak gözlerini açtığı sırada bağırarak, "KALK HADİ KALK KALK KAAAALLLKK, BUGÜN AYARLAYACAĞIM SANA O ÇOCUĞU KAAAAALLK," diye çekiştirmeye başladım. Dün ramencide gördüğümüz sarışın çocuktan bahsediyordum elbette.

Keisuke gözlerini açtığı gibi yüzüme tip tip ve kocaman gözlerle bakmaya başladı, çok korkunç gözüküyor imdat. Dişlerini sıkarak, "YA SİKERİM SENİ DE O ÇOCUĞU DA NE UYANDIRIYORSUN!" diye bağırdı.

Canım kardeşimin ne istediği umrumda değil, bugün her şekilde o iki sarı bücürle tanışacaktım ama Kei'yi de zorla yanımda götürmem gerektiğinden biraz da uğraşmanın zararı olmazdı bence. "SİKSENE SIKIYORSA AMINA KOYAYIM. BENİMLE GELECEKSİİİNNN!"

Ben son cümlemi der demez Keisuke'nin öküz elini kolumda hissetmemle yere fırlamam bir oldu. Siktir, yere yapıştım amına koyayım. Neyse en azından son anda kafamı masanın kenarına çarpmaktan kurtardığım için pek de bir şey olmamıştı, alışığım zaten olur öyle şeyler. Ben ayağa kalkıp üstümü silkelerken, "Sıkıyor sıkıyor, merak etme sen canım ablacığım!" diye cevap verdi Keisuke.

Üstümü silkelemeyi bitirince sırıtarak Kei'ye döndüm. "Yeni bir şey geliştiremedin mi hâlâ.. Yere fırlatmanın modası geçti, acıtmıyor artık. Sıkıcıııı." Kaşınmak en sevdiğim şeydir tabii. Derken Kei de aynı şeyi söyledi, "Kaşınıyorsun."

Omuz silkerek, "Kalk giyin amına koyayım, sarı kafalarla tanışmaya gidiyorum ve benimle geliyorsun," dedim üstüne basarak.

Keisuke ilginç bir şekilde daha fazla itiraz etmeden yataktan kalktı ve saçlarını geriye doğru atarken dolabına doğru ilerledi. Ne giyineceğini merak etsem de yine beni şaşırtmayıp siyah gri çizgili kazaklarından birini ve düz siyah kot pantolonu alıp koşarak odadan çıktı.

Odasındaki mangaları karıştırırken sadece 5 dakika kadar sonra odaya daldı. Wtf 5 dakikada duş alıyor çocuk. Aynasının önüne geçip fön makinesiyle saçlarını şekillendirmeye başladı. Hiç mangalarını elleyip ellemediğimi sorgulamadı bile, vay be.

Saçlarını şekillendirmeyi bitirdiğinde hâlâ aynada kendine bakarken, "Bak kesin o evde hâlâ taşınma telaşı vardır ve annem evde yok, orada olduğundan şüpheliyim. Bize iş kalırsa sana paslar kaçarım baştan diyeyim," dedi. "Öyle bir şey yaparsan seni sikerim," dedim çok açık ve net bir şekilde. Cidden böyle bir şerefsizlik yaparsa 1 hafta söverdim orospuya. Omuz silkip, "He he ondan," diye söylendi Kei.

Daha fazla beklemek istemediğimden koşarak odadan çıktım ve kapıya gidip botlarımı giyindim. Kapıyı açıp arkama bile bakmadan aşağı kata koşturdum. Kei'nin arkamdan geldiğini duyabiliyordum.

Ben aşağı kata indiğimde önünde koli parçaları olan dairenin kapısında durdum. Merdiven boşluğundan yukarı kata bakıyordum. N'apıyor bu salak on saattir? Derken merdivenlerden koşturarak indi. He ceket giymekle falan uğraşıyormuş, tamam yine de enayi.