Hüzünlerden Bozma Yalnızlık

Yaşamakta Israrcıyız

Aniden uyanmaların bir sonu olmalı artık hayatımda..

Bir şeyler korkarcasına kaçmak isterken, hayatın arkasına sığınmak hiç hoşuma gitmiyordu.

Nescafe sersemliğin ilacıydı herkes gibi benimde.

Masanın üzerinde duran şiir defterime baktım, alkolün vermiş olduğu etkiyle yine karalamıştım bir şeyler.

Banyoya gidip yüzümü yıkadıktan sonra kendime geldim sonunda.

O'ndan geriye kalan anılarımız dağılmıştı bütün evimin içine bir yerde toplamak istiyordum uzun süredir, bu gün zamanım varken toplamaya karar verdim.

Bir ayakkabı kutusu alarak teker teker yerleştirdim Biz'li hatıraları.

İkimizde vosvosları çok severdik biri kırmızı biri pembe iki tane vardı aynısından, ilk önce elime alıp gülümseyerek bıraktım kutunun içine, bana aldığı parfüme gelmişti sıra o gittikten sonra hiç kullanmamıştım.

Özleyince koklarsın dediği parfümüyle yan yana koydum.

Ivır zıvır ufak tefek şeyleri de yerleştirdikten sonra gülerek kapağını kapatıp, dolabımın üzerine bıraktım artık ortada durmasının bir anlamı yoktu, zarar vermek istemedim hiç hep saygılı davrandım anılarımıza.

Acaba böyle yaptığımı bilse ne derdi ?

Sen hiç değer vermiyorsun zaten dediğine şahit olmuştum bir kaç kez.

Şimdi görse ne derdi ?

Görmemeliydi zaten bilmemeli. Hissetmiştir belki, yok buna ben bile inanmadım.

Anılarımı sessizliğe uğurlarken, ne yapacağımı düşünüyordum. Sınıftan ne zamandır görüşmediğim Atakan'ı aradım ve Karanfil Sokağında oturup bir şeyler içme planı yaptık.

Uzun bir aradan sonra kendime özen göstermem gerektiğini anladım ilk önce duş aldım saçlarımı özenle düzelttim, kızların bazen yoldan çevirip ismini sorduğu parfümümü sıktım, arayışta değildim ama kendime gelmenin zamanı gelmişti çoktan.

Karanfilde Atakan'la buluştuk ve bir mekana oturup birer bira ve çerez söyledik, ikimizde Bomonti içerdik.

Atakan

-Abi ne yapıyorsun ya ne zamandır oturup sohbet edemedik ?

+Okulda görüşüyoruz ya kanka.

-Eskiden böyle değildin her hafta sonu buluşup bir şeyler içip sohbetin dibine vuruduk.

+Bu ara program falan başladık biliyorsun zamanım olmuyor şarkı falan seçiyoruz Sercan'la.

-Eski neşen de değilsin hala bakıyorum da.

+Aynen. Toparlıyorum kendimi bu aralar iyiyim ama.

Biradan bir yudum aldım ve Azra ile ilk yaptığımız şeylerden biri bu caddede Karanfilde yürümekti, gözümün önünden hatıralarım bir film şeridi gibi geçti

Atakan.

-Ne oldu neye daldın kanka.

+Yok bir şey saçma sapan işte.