Mr. Boastful and his Ball (ATHLETE SERIES 1)

⌗. CHAPTER 14

  ︶ִֶָ⏝︶ִֶָ⏝🌷˖ ࣪ ୨✧୧ ࣪ ˖🌷⏝ִֶָ︶⏝ִֶָ︶🩷ㅤ
༄        

"Kailangan ko ba talaga tong gawin?" Kasalukuyang binibitbit ni Shawn ang mga gamit ko habang naglalakad kami.

It's 7 in the morning at sobra na ang kunot ng noo nya habang ako, pinipigilang matawa.

Pinagtitinginan na kami ng mga tao dahil nakabuntot sya sakin na parang assistant. Their faces screams shocked and confused.

"Why do you always have this heavy things with you? Ano ba laman ng mga box na to?"

"That's books so you should take care of them or else mawawalan ka talaga ng ball, Mr. Boastful."

The basketball team approached us when they saw Shawn carrying my things.

"Woah, woah, pare ano to?" Kian, part of the team asked.

"Sheesh captain, nagkaba-" siniko sya ni Shawn at muntikan nang mahulog mga gamit ko kaya napasigaw ako.

"Shut up, Carvajal and help." He glared at him before he gave the other boxes to Rhein.

"Hi Lucas! Good morning!" I saw him reading a Jane Austen book in his chair.

Nagbabasa din pala sya ng mga romance fiction? Mas lalo tuloy syang pumogi sa paningin ko.

Boys who read is my type talaga.

"Good morning, pretty." He flashed his dashing smile to me and I think I'm gonna fall if someone did not barge in to us with a scowl.

"You guys are friends now?" Lucas asked while pointing me and Shawn.

"More than friends." He said before going to his seat.

Pinagsasabe nito?

"Because we're enemies!" I said with a scoff.

💌

"Hoy, bili mo ko tubig nauuhaw ako."

"Shawn, pwede pa kuha ng libro ko sa lib?"

"Uy, drive thru tayo mcdo"

"Punta tayo bookstore!"

"Fuck.." Nasa isang fast food kami ngayon sa Mall na may extra rice at kakain. Libre nya, syempre. Naawa kasi ako kaya papakainin ko muna ang halimaw pero sya magbabayad. Astig ako e.

"3 days ko 'tong gagawin? Seryoso ka jan?"

"Duh, of course. Wala ka namang magagawa e."

Hindi din ako nahirapan na utusan sya kasi madali lang sya utuin, kapag hindi kasi sya sumunod sakin, ipapahiya ko sya sa teammates nya na natalo sya sa inuman.

Knowing Shawn Castillo, his ego will hurt.

Kaya nga ginagawa nya ito diba? Kasi natatakot syang matapakan ang ego nya. Mga lalaki nga naman.

Naglalakad kami papuntang parking lot pagkatapos kumain at mamili sa department store nang biglang sumakit ang ulo ko.

Napaupo ako sa sahig habang hinahanap ang pain killer sa bag ko, buti nalang naalalayan parin ako ni Shawn.

"Hey! Are you okay?" Ramdam ko ang pag aalala sa boses nya pero hindi ko na naririnig dahil may ibang boses na nanatili sa utak ko.

"Corinne..."

"We should really tell her this.."

"No!"

"Dan.."

"Dan.." I said and fell into darkness.