1.Bölüm

707 77 289
                                    


Başlama tarihi ve saatinizi yazarmısınız?

Başlıyoruzzzz.

Hadi bismillah.

Tenha sokaklarda yürürken kulaklarımda durmaksızın duyduğum ses "başınız sağolsun..." du.

Artık Yaşamak için bir sebebim kalmamıştı.

Her şeyimi kaybetmiştim. Gözlerimden durmaksızın akan Gözyaşlarım ve kalbimdeki sızı ile başbaşaydım...

❄️❄️❄️

Tavandan sarkan halata tabakarak iç çektim.Hayatım bu halata bağlıydı, Tıpkı birazdan bedenimin olacağı gibi...

Umarım bu sefer başarabilirdim. Kardeşime kavuşmama dakikalar kalmıştı.

Ayaklarıma banyonun kaygan zemininden çekerek sandalyeye çıktım.
Heyecandan dolayı ağzımdan küçük bir kıkırtı çıktı.

Şimdi ise hayatımı halata geçiriyordum. Tam ayağım sandalyeden çekecekken kapının sert bir şekilde açılması ile bakışlarım kapıya döndü.

Karşımda hafif kıvırcık saçlı, keskin çene hatlarına sahip, saçındaki kıvrımların arasında az uz sarılar olan ve oldukça yakışıklı adamla göz göze geldim.

Gözlerimi devirerek homurdandım. Bu kez kimse bana engel olamazdı. Bu Kez İzin veremezdim!

"Çüş, öküz! Ahıramı giriyorsun lan!? Biraz saygılı ol be. Kapıyı açtığın gibi kapatıp defolursan memnun olurum" dedim sonlara doğru sahte bir gülümseme ile karışık umursamaz bir tavırla.

Adam şaşkın bir tavırla beni süzerken bıkkınlıkla ofladım.

"Artık bi çıksan mı?"

"Elinde silah olan herkese böyle mi davranırsın?"  Dedi alayla.

Bu adam bana kamera şakası olarak mı gönderildi acaba?

" Sence şu an ne yapmaya çalışıyor gibi gözüküyorum? Eğer buraya beni öldürmek için geldiysen şunu demeliyim ki bundan memnuniyet duyarım." Dedim hevesle.

Evet doğru bildiniz kendini öldürmeyi beceremeyecek kadar sakar biriyim. Aslına bakarsak işim de oldukça iyi bir doktordum, fakat kardeşimi kurtaramayacak Hatta kardeşim kucağımda Kaybedecek kadar da kötü bir doktordum.

Aylardır tek gayem ölmekti. ama bunu bile başaramamıştım.

"Umrumda değilsin ne halin varsa gör!" Deyip açtığı kapayı büyük bir hışımla kapattı.

Neyin triplerinde lan bu? Hem kendisi benim odama geliyor, hemde o bağırıyor. Allahım akıl fikir ver yarabbi.

Nerede kalmıştık? Heh hatırladım. En son kendimi asacaktım.

Başımı tekrardan halat'a geçirerek sandalyeyi sertçe ettim. Sandalye Yere düşerken halatla beraber ben de yere yapışmıştım.

Ağzımdan çıkan acı dolu iniltiye engel olamadım.

Gene başaramamıştım...

Kedi gibiyim anasını satayım hep dört ayak üzerine düşüyorum ya!

Ama hiç Sormuşlar mı kedilere? belki dört ayak üzerine düşmek onlar da istemiyordu. Allah Allah.

GENE SİNİRLENDİM YA!

Götümü tutarak ayağa kalktım yavaşça. Lanet olsun, her tarafım ıslanmıştı!

Sinirle yerim de tepindiğim sırada tekrardan düştüm.

Ya ebenin körü ama!

Bu sefer dikkatli bir şekilde küvetten çıkarak odamı ilerledim. Üzerimi değiştirmek için Dolabımı açarak eşofman ve bir tişört aldım. Odamın camına baktığımda o adamın hala gitmediğini, Pencereden baktığını Gördüm. Arkasından göz devirerek banyoya girdim ve kapıyı kilitledim.

Ne olur ne olmaz sonuçta, ne demişler; devir kötü kolla götü.

Hızlı ıslak kıyafetlerimi çıkararak kuru kıyafetlerimi giydim. Kilidi açarak odama girdim. Adam hala duruyordu.

Hayır yani benimle aynı odada kalmak istiyorsa Otel parasının yarısını o versin arkadaş!

Para basmıyorum lan ben!

Kapının sertçe çalınması ile adam hızla yanıma geldi. Bir eliyle hızla ağzımı kapatarak beni duvara yasladı.

Sinirle konuşmaya çalıştım.

"Çoksona lan elono" dedim.
Daha doğrusu demeye çalıştım.

Kapı sertçe açılıp içeri giren polisleri görünce şaşırdım. Hepsi ağzımı tutan adama silah tutuyordu. İçlerinden biri bağırarak konuştu.

"Ellerini havaya kaldır! Bırak kızı!" Dediğinde istemsizce göz devirdim.

Sen dedinya hemen bırakıp şimdi.

"Kızı bırakmam, buradan kızla beraber çıkacağım!" Diye bağırdığında yüzümü buruşturdum.

KULAĞIMIN ZARI PATLADI RESMEN!

"Kızı bırak Yoksa seni vurmak zorunda kalacağım!" dedi polis.

Adam "beni vurursanız kız da vurulur!" Dediğinde hevesle adamın elini sertçe ağzından çekerek konuştum.

"Allah aşkına vurun da ben de bir vurulup gebereyim artık lütfen ya! " dedim sitemle.

Odadakilerin şaşkınlığı yüzlerinden okunuyordu. O sırada odanın içini bir silah sesi doldurdu.

Gözlerimi kapatıp sevinçle bedenimden vurulduğum yeri aradım.

Gülümsemem soldu.

YA ALLAH BELANIZI VERSİN YİNE BEN VURULMAMIŞIM!


Bu bölüm kısa oldu ama bence güzeldi.

Kitap hakkında düşüncelerinizi belirtirmisiniz?

Umarım beğenmişsinizdir.

Sizleri sevioremmm.

ÜVEY MİYİM? kitabına gösterdiğiniz desteği umarım bunda da gösterirsiniz.

Hadi baysss🧚‍♀️

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 07, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ÖLÜME FISILDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin