အပိုင်း ( ၆ ) ။
.
" အိမ်ရှေ့စံ... "
ဟွမ်ကျွင့်စကားတို့လေထဲမှာရပ်တန့်သွားရတာက သာမာန်၀တ်စုံကိုဆင်မြန်းထားပြီး သူအလာကိုစောင့်နေပုံရတဲ့ဂျယ်မင်ကြောင့် ။
" ရောက်ပြီလား... "
ဟွမ်ကျွင့်ကိုမြင်သည်နှင့်ကွေးကျသွားသည့်နှုတ်ခမ်းတို့ကဟန်မဆောင်စွာ ။
" ဒီနေ့ရော... တစ်နေရာသွားမလို့ပါလား "
" ဟုတ်တယ် ၊ ဒီနေ့မင်းနဲ့ငါ မြို့ထဲလျှောက်လည်ကြရအောင် "
ရွှင်မြူးနေဟန်မျက်လုံးလေးတွေက ဒီလိုအတူတူခိုးထွက်ဖို့တိုင်ပင်တိုင်း ဟွမ်ကျွင့်မြင်ရလေ့ရှိသည်
" မနေ့ကပဲ စပါးခင်းတွေဘက်သွားသေးတယ်လေ... "
သူ့နည်းအတိုင်းတက်ကြွမှုမရှိတော့ နှုတ်ခမ်းကရှေ့သို့တတောင်လောက်ထော်လာ၏
ဒါကလည်း ဟွမ်ကျွင့်မြင်ရနေကျ အိမ်ရှေ့စံ၏စိတ်ကောက်မှုမျိုးပါပင် ။
" အဲ့ဒီတော့ မသွားချင်ဘူးလား ..."
အမိန့်သံမဟုတ်သော အနည်းငယ်ချွဲ့နွဲ့သည့်ဟန်ပန် ။
ဟွမ်ကျွင့်မည်သို့ဖီဆန်နိုင်ပါ့မည်နည်း ...
" ဘယ်သူပြောလဲ.... မင်လေးသွားချင်ရင် ငါကလိုက်ပေးမှာပေါ့ ... ဘယ်နေရာကိုပဲဖြစ်ဖြစ် "
ဟွမ်ကျွင့်ထိုစကားတို့ကိုလေသံနှိမ့် ၊ နားနားကပ်ပြီးပြောလိုက်မှ ပြန်၍ပြုံးယောင်သမ်းလာ၏
" အဲ့တာနဲ့များ.."
ရှေ့ကတက်ကြွစွာထွက်ခွာသွားသည့်ခြေလှမ်းလေးတွေနောက်အမီလိုက်ရင်း ဟွမ်ကျွင့်အပြုံးတို့ကဖျော့တော့စွာ ။
လျှောက်လှမ်းသွားတဲ့ခြေလှမ်းတိုင်းကို မျက်တောင်ပင်မခတ်ဘဲ အသေးစိတ်မှတ်သားနေ၏
လှုပ်ရှားသွားတဲ့ပုံရိပ် ၊ မျက်နှာအမူအယာကအစ ဟွမ်ကျွင့်မှတ်ဉာဏ်ထဲစွဲမြဲအောင်မှတ်သားနေသလို...
လျှောက်နေရင်းလှည့် လှည့်ပြုံးပြလာသည့်အပြုံးပိုင်ရှင်ကိုလည်း ထပ်တူညီသောအပြုံးမျိုးပြန်ပေးမိ၏
လမ်းလျှောက်တိုင်း ဂျယ်မင်ကဟွမ်ကျွင့်နှင့် ဘယ်သောအခါမှယှဉ်လျက်မလျှောက်
ဒါဟာ အိမ်ရှေ့စံနှင့်အမှုထမ်းဖြစ်နေ၍မဟုတ် လုံး၀မဟုတ် ။
YOU ARE READING
𝕃𝕚𝕞𝕚𝕥𝕖𝕕 𝔼𝕕𝕚𝕥𝕚𝕠𝕟 ( ʳᵉⁿᵐⁱⁿ ᵛᵉʳ ) ( Hiatus )
Fanfictionအချစ်ကိုအတ္တတွေမပါဘဲချစ်ကြည့်ဗျ ။ မရရင်တော့ ကျွန်တော့်လိုပါလိုက် !
