Flower Despair

11

Continuation

Francine's POV

Galit ko siyang tinignan at mga mata ko ay may bahid din ng galit. Sino ba siya para yakapin ako? masyado siya at nakakabigla, nagtataka naman siya na tinignan ko habangang sarili ko naman ay nakatingin lamang sakanya.

" I'm sorry i didn't mean it, " sabi niya sakin.

" Alam mo paba ang ginagawa mo!? " bulyaw ko dito.

Nakita ko itong napatungo at wala nang masabi. Tsk! " Huwag mo na ulit gagawin iyon! "

" Again, i am sorry for what have i done. " sambit nito habang nakatungo. Pwede naman kasi magpa-alam bago gawin, dahil kahit sinong tao ay magugulat sa inaasal niya.

" Okay forgiven, " masungit na sabi ko.

" So, were now okay? we're already okay? " sambit nito habang nakatingin na ng diretso sa akin. Batid ko na unti unti umuukit ang mga ngiti neto.

Nag iwas akong paningin at tinignan ko ang sahig. Hindi ko kaya ang mga ngiti niya. Masyado iyon nakaka-akit at doon siya nakakadagdag ng kagwapuhan.

Bakit kasi ganon na lamang ang mga mata niya. Parang nangungusap!

" Yeah, " palihim kong sambit.

Narinig niya iyon kaya't nang marinig ko s'yang ngumiti at kusa din akong napangiti. Kahit anong gawin niya ay napapangiti ako.

" For the last time, pwede ba kitang yakapin? Bago ako umalis ay nahagkan na ulit kita. " sabi nito.

Napa angat ako nang sambitin niya iyon. Aalis na siya? agad-agad? " Aalis kana? "

" Oo, sabay kami ni Asher kailangan kaming dalawa nina Terrior sa Maynila." sabi nito. Hindi ko alam pero nanlumo ako sa mga sinabi niya.

Aalis na siya.

Bakit sa t'wing may makikilala ako ay may umaali? kailanga din ba na may umalis din sa buhay? alam ko na hindi natin hawak ang buhay. Pero kasi minsan kinakailangan din natin na may makakasama.

Napabuntong hininga na lamang ako. " Ganon? ingat na lang!? "

" Hind manlang ba ako pwede yumakap? "

" Hindi na, nandito ka naman para mag paalam eh. " sambit ko. Palihim ko naman inayos ayos ang buhok ko, maganda at maayos naman ang buhok ko. Sadyang gusto ko lang ayusin ulit ito.

" Siguro kahit umiyak ka ng umiyak sa harap ko. Maganda ka pa din! "

" Hm! bola, aalis ka na nga lang. Mambobola kapa! " sambit ko matapos kong hatawin ang braso niya.

Hinimas niya yung braso na hinampas ko. Matapos ay umatungal naman siya " Grabe, ang lakas mo mang hampas! "

bahagya naman ako natawa at nagsalita. " Sorry, "

Inunahan ko na siya maglakad at sinundan na lamang niya ako. Umabot kami sa labas ngunit sa gate lamang, tapos ay tinignan ko na lamang siya. Nakangisi pa siya!

" Ano naman iyan at nakangisi ka? "

" Wala lang, " sabi nito. Ngunit ay nakangisi pa rin ito at hindi iyon nawawala. Tss!

" SIge na umalis kana, salamat na lang sa mga tulong mo !"

" Wala malang ba na ganito? " at tumulis naman ang kanyang mga labi kaya't kumuno't noo ako. Para saan naman yung tulis na iyon? " Wala ba akong goodbye kiss? "

" Ha?! at aasahan mo pa talaga na gawin ko yon? alam mo, umuwi kana lang. Uuwi na lamang kung ano-ano pa sinasabi. " inis na sambit ko.

" Wala ba talaga? " at tumulis nanaman ang labi nito. Sa ginawa n'yang iyon ay tinampal ko labi nito. " Oh hayaan, umuwi kana gabihin kapa sa daan eh! "