Bizim Oyunumuz

~YENİ BAŞLANGIÇ~

Hayatı sevdiğin şeylerle yaşamalısın.
Ben bunu hergün hapıyordum ama günün sonununa kadarmış sonra hersey tepe taklak oluyor.

Ne yazık ki ben bunu abim öldükten sonra onun yerine geçmeye karar verdim zaten onun gibi olmamı istiyordu. Hayallerini gerçekleştiriyordum . Onun motor zevki vardı. Ben o ölene kadar motordan korkuyordum öldükten 4 yıl sonra kendime motor aldım onunkini kullanmak istemiyordum ondan kalan özel şeydi benim için çok değerli. Ama abim arkasından çok kötü olaylar bırakmıştı benim bunları düzeltmem gerekkiyordu. Mafyadan tut oyunlara kadar bir sürü olay vardı ben bunların üstünden gelecektim sadece abim için sonunda ölüm bile olsa.

Daha saat 07.21'di okula gidecektim,kaskımı  alıp odamdan aşağı iniyordum.İlk önce annemin güzel hazırladığı masayı görmüştüm herşeyle donatmıştı.Annem  abimin ölümünden sonra çok değişti herşey üst üste geldi,tabiki babamın bizi bırakıp kaçması ve yanında  o uğursuz asistanıyla gitmesi bizi baya kötü yaptı.

" Günaydınnn" diyerek yanağından öptüm yüzünde gülücükler oluştu,o böyle mutlu görmek daha iyi yapıyordu.

"Günaydın kızım ,hadi sofraya geçmeden Tarçına mamasını ver gel" başımla onaylayarak mamayı alıp Tarçı'nın yemek kabına doğru gittim. Mamanın daha kapağını açmadan Tarçın yanıma gelip mamaya bakıyordu,oyalanmadan kaba koyup hemen masaya gittim.Okul açılalı daha 1 ay olmuştu İngilizce dili ve edebiyatı okuyorum,abimin mesleğidi daha 2. bölümdeydim.

"Yine motorla gidecen dimi?" annemin sesi ile kendime gelmiştim acaba kaç dakikadır dalmışımtım "Evet,abimin zevkidi" abim dediğimde annemin yüzü düşmüştü, "Abin bunu duysa gurur duyardı" dedi. Onun yüzünün gülmesi benim bu hayata istediğim tek şey, yavaştan yemeğimi bitirip kalktım.

"Ben artık gidiyim geç kalıcam derse" kaskı ve çantamı alıp kapya gittim. Annem arkamdan gelip " Dikkli ol yavaş sür " başımla onaylayıp kaskımı takıp motora bindim.

Motoru son gaz sürüyordum okula yetişmeme 4 dk kalmıştı. Bugün büyük bir oyun vardı . Karşı taraf abimin düşman çetesinin lideri olan EFE'di,21 yaşındaydı abimden 5 yaş küçük olmasına ramen büyük kafa tutuyordur. Akşam orda olacağımdan sadece abimin arkadaşlarının haberi vardı daha doğrusu sadece iki'si biri AHMET diyeri ise MERT 'ti onlar da 26 yaşındaydılar., birlikte büyüdük abimimle 5 yaşında tanışmışlar yani ben hayata bile değilken, ellerinde büyüdüm.

Motoru park ettikten sonra indim ve kaskı çıkarıyorum ki arkadan biri çoktan çıkarmıştı, bi andan korkarak arkamı döndüğümde AYÇA ile karşılaştım beni baya korkutmuştu.

Kahkaha atmaya başladı onu tınlamayıp okula doğru gittim.
"Kızım nasıl korktun bi de korkmam diyordun" gözümü devirip yola devam etim.AYÇA anlamıştı ve yol boyunca sustu.

AYÇA benimle aynı bölümü okuyordu genelde hep aynı okula gittik, çocukluğumuz beraber geçti. Yine susmayı beceremeyerek
" Kızım geç kaldın."diye konuşmaya başladı. Direk saate baktım 08.02 geçiyordu geç kalmamıştım ders 08.30 başlıyordu.

"Kızım geç kalmadım dersin başlamasına daha var."dedim direk kolumdan tutup kendisine döndürdü "Bugün oyun var dimi?" şoka girdim ben bunu ona söylememiştim yoksa bana
kızardı."Bunu  nerden biliyon?'' yoksa Ahmet ve Mert'mi söyledi onlar söylemezdi." MERT söyledi,  Ahmet gibi çok iyi sır saklayamıyor ama bana yalan söylemez "

Tabi söyler sevgili olursanız böyle olur, sır bile tutulamaz.AYÇA ' ya  oyunla alakalı ne varsa anlatım, bi de bana artık sadece üçümüz arasında herseyın konuşup birbirimize sır vericegimize bile yemin ettirdi.

"Anne'den nasıl izin aldın " diyo sorunca sırıtıp onu geride bırakıp sınıfa girdim. Hemen yanıma gelip " Bana sakın yalan söyledim deme" yüzüne daha fazla sırıtarak baktım,gözünü devirip önümdeki sıraya oturup dersi dinledik.

~ 4 SAAT SONRA ~

Okul daha yeni bitmişti daha oyun için 4 saat vardı. AYÇA ile birlikte cafeye gelmiştik. Kahvelerimizi alıp arka tarafa boş kısma geçmiştik.

AYÇA telefona bakıyordu ben ise akşam ne yapacaklarımı düşünüyordum.EFE'yi bildiğim kadarıyla ailenin tek çocuğu zengin bir aileden geliyodu arkası baya sağlamdı bundan kurtulmak baya zor olacak.Zamanın hemen geçmesini istiyorum onun için AYÇA'yı dürtüp benle konuşmasını sayladim.İlk o konuşmaya başladı.

"Noldu?"cidden direk bunumu soruyordu.

"Hiç öyle seni dürtmek istedim."direk gülmeye başladı

"Tamam kızım şaka yaptık canın sıkıldı dimi?"direk başımı saladım.

"Anlat bakalım akşam nasıl bir oyun olacak."

"Tam olarak bilmiyom diğerleri gibi eğlencesine diye değil gözleri dönmüş gibi oyniyacaklar."

"Şaka yapıyon anne'nin neden kızdığını anlıyom ve hak veriyom."

"Sendemi ya"dedim cidden sinirlenmeye başlamıştım.

"Tamam üstüne fazla gelmiyecem."masadan hemen kalkıp cafeden çıktım.AYÇA peşimden gelmeyecekti beni iyi tanıyordu sinirlenince direk bir yerlere gidip uzaklaşıyorum. Motora binip gaza basıp ondan uzaklaştım zamanı geçirmek için hep gittiğim sahil kenarına sürdüm.

Motoru oturacağım yere park ettim. Burası çoğunlukla boş oluyordu çantamdan okuma kitabımı alıp zaman geçirecektim. İlk başta telefonuma gelen bildirimler baktım. Bakmak bir saatimi aldı hemen sonra kitap okumaya başladım.

Ne zaman dır kitap okuyom bilmiyom.Telefon sesi ile başımı kitaptan kaldırdım mesaj gelmişti.

MERT: Kızım neredesin oyunun başlamasına 15 dk kaldı.

Cidden bu kadar saat ne zaman gecmişti.

Ben : hemen geliyorum kitaba dalmışım.

Hemen mesaj yazıp oyunun oynanacak alana gitmek için motora bindim oraya varmam 5 dk 'mı alırdı.Alana yaklaştıkça korkumdan büyüyordu motor ve adamların sesini duymaya başlamıştı. İlk MERT 'ti gördüm sonra kalan adamları en son onu
gördüm tam olarak bana bakıyordu sanki geleceğimi biliyormuş gibiydi.

Sonra gülmeye başladı elini kaldırıp beni gösterdi herşey kötü olmaya başladı.Sonra konuşmaya başladı.

"Bak bak abisinin intikamını almak için  cimcime gelmiş " devam etti,gülmesi büyüdü kahkahasının bile sesi büyüdü.

"Herşey daha yeni başladı..."

~DEVAM EDECEK~