Herkes birbirine bakıp sonunda liseden mezun olmalarını kutlarlarken etrafıma bakınıp ne kadar yanlız olduğumu düşündüm.Omzuma dokunan elle irkildim ve uzun yorucu düşünelerimin içinden gerçek dünyaya döndüm.Babamın sevinç ve gurur duyan surat ifadesini görünce ona sımsıkı sarıldım.
-Sonunda bitti ha?
Beni kendinden biraz uzaklaştırıp suratımı avuçları arasına aldı.
-Seninle gurur duyuyorum!
Babamin elini yüzümden çekerek avuç icini optum.
-Sen olmasaydın asla başaramazdım baba.
Babam dolan gözlerini anneme doğrulttu ve onu da ağlarken görünce kendine çekip sarıldı.
-Ayla artık kızımız yetişkin oluyor!
Annem babamın kolundan kurtularak bana sarıldı.
-Ah benim küçük meleğim.
-Annee!
Annem babamın yanına geri dönerken küçük kız kardeşim elindeki çikolatayı ısırarak yanımıza geldi.
-Ablaaog!
Annem ağzında çikolata varken konuşmaya çalışan Işıl'ın kafasına hafifce dokundu.
-Ağzında yemek varken konuşma!
Işıl anneme aldırmadan omuzlarını silkti ve konuşmaya devam etti.
-Annem ve babam senin araştırdığın acentaya gidip İngiltere'ye gitmen için bir kurs ve uçak bileti ayarladılar.
Babam sinirle Işıl'a bakarken annem olumsuzca başını sallıyordu.
-Bu çocuk iflah olmaz!
İnanmayan gözlerle babama baktım.
-Siz ciddi misiniz?
-Tatlım aslında bu bir mezuniyet hediyesiydi.
-Ama parası sana çok gelmişti?
Hatice teyzem konuşmamızı bölerek anneme sarıldı.
-Enişten ve biz kendi evlatlarımızı büyüttük.Benim bir evladım da sensin kızım.Para konusunu lütfen düşünme.Başarının bir karşılığı.
-Teyze inanmıyorum!
-Bilet iki gün sonraya bence hazırlanmaya başlasan iyi edersin!
-Hey Nur!
Bu ses.Of yine mi?Şu anda gerçekten Berkay'ı göresi gözüm yok.Ama bana doğru yaklasıyor.Anneme burdan uzaklasmamaları icin dönecekken çoktan gittiklerini farkettim.Ah lanet olsum bana bu anlayışı burada göstermen gerekmiyordu.
-Nur!
-Ah merhaba!
-Mezun oldun sonunda.
Yakışıklı suratına ve kendini begenmis gülüşune bakıp zordan da olsa gülümsemeye çalıştım.
-Aksamki partiye geliyor musun?
Elimdeki diplomanın kurdelasıyla oynarken göz ucuyla grupça fotoğraf çekilen arkadaşlarıma baktım.Hiç biri beni çağırmıyordu.
-Aslında ailem bir plan yapmış.
-Ah anladım.Pekala yine de gelmek istersen beraber gidebiliriz.
-Teşekkürler.
Anlamsızca suratıma bakarken aklıma gelen soruyla öne atıldım.
-Baksana sen 2 sene önce mezun oldun zaten.Neden partiye katılıyorsun ki?
Kendini beğenmış gülümsemesi anında suratına yayılmıştı.
-Bazı buzdan kraçilerin aksine okulda hala aktifim ve sevilen biriyim sanırım.Kızlar beni de çağırdı.
Buzdan kraliçe ha?Kendini beğenmiş piç!
-Anladım,görüşürüz.
Arkamı döndüm ve aptal ukalanın yanından uzaklaşmak için hızla annemlerin olduğu tarafa ilerlemeye başladım.
-Nur!
Ah lanet olsun!
-Efendim Berkay?
-Denize gelecek misin bu yaz?
-Hayır.
-Neden?Yoksa buz kraliçesi dediğim için mi kızdın?
-Hayır.İki gün sonra İngiltere'ye gidiyorum.
-Ee bütün yaz orda mısın?
-Üniversiteye orda başlamayı düşünüyorum.
-Waow bu harika!
-Teşekkürler.
Arabanın kapısını açan babama dönüp kibarca gülümsedim.Berkay arkamdan bir şeyler daha söylemişti ama duymadım.Zaten o ukala dümbeleği neden umrumda olsun ki!
