BURSLU(Texting)-zm

Episode-19

Yarım saattir Bay Malik'i bekliyordum. Tabi ki okulun önünde değil çünkü hâlâ bizi yani biz diye bir şey varsa... kimsenin görmesini istemiyordum.
Ofladığım sırada siyah arabası önümde durdu. Kapıyı açıp koltuğa yerleştim.

"Merhaba." Emniyet kemerimi takarken ona selam verdim.

"Merhaba küçük." Gülümseyip ona baktım. Bana göz kırpıp arabayı çalıştırdı.

"Kahveleri almışsınız."

Başını salladı hafifçe.

"Siz mi Olivia!?" Dedi daha sonra.

Kıkırdadım."Pardon Zayn."

"Zayn." Dedi kendi kendine ve devam etti."Bu kadar güzel çıkacağını tahmin etmedim,ismimin dudaklarından."

"Nereye gidiyoruz?" Dedim merakla.

"Denizi seviyor musun?"

Kim sevmez ki!?
Hevesle başımı salladım.

Bir süre sonra araba durdu.

"Sen git ben geliyorum."

"Peki." Diyip indim ve kumsala yürümeye başladım
Ayakkabılarımı elime aldım ve biraz daha ilerleyince iki tane sandalye ve masanın üzerinde ki yiyecekleri görünce dondum.

Nasıl yani Zayn Malik bunları benim için mi yapmıştı!?

Hâlâ inanmayarak yaklaştım masaya.

"Nasıl?Beğendin mi?"

Arkamdan gelen sesiyle ona dönüp sarıldım.

"Çok teşekkür ederim!" Diye mırıldandım.
Ellerini belime koyup o da bana sarıldı.

"Benim küçük kızım mutlu mu olmuş!?"

Kahkaha atıp yüzüne baktım.
"Hem de çok!" Dedim.

Ela gözleri öyle ışıldıyordu ki,sanki ilk defa mutlu olmuş gibi,sanki ilk defa gözleri böylesine parlıyor gibi...

Dudaklarının kıvrılması ile yine bir şok yaşadım. Büyülenmiş gibi dudaklarına baktım. Tanrım! Bu adamın gülümsemesi bile bu kadar güzel olur muydu!? Oluyordu...

"Peki bunu beğendin mi?" Gülümsemesini kastediyordu.

Başımı salladım.
Konuşamıyordum.
Hipnoz olmuş gibi gülümsemesine takıldım.

Birden dudaklarını dudaklarımla mühürledi.

O kadar ilkleri yaşıyordum ki şu an kelimeler yetmiyordu. Belimde ki eli sıklaştı ve yoğun öpücükleri karşısında afalasamda onun tepmosuna ayak uydurmaya çalıştım.

Ah tanrım,beni mutlu ettiğin için teşekkür ederim!

Bana bu imkansızı,imkanlı kıldığın için sana minnettarım...