BURSLU(Texting)-zm

Episode-22

"Nesi var!?"

"Korkacak bir şey yok,sadece üzüntüye bağlı bayılma."

"Anladım. Peki ne zaman kendine gelir?"

"Uyanır birazdan ondan sonra çıkabilirsiniz,geçmiş olsun."

Duyduğum uğuldama sesleriyle zorda olsa gözlerimi açabildim.
Tanrım! Beynim sanki içmiş gibi ağrıyor!
Babam resmen burnundan soluyordu. Benim gözümü açtığımı görünce hızla yanıma geldi.

"Seni aptal!Adamı ayart dedim karısı senden önce hamile kalıp engel oldu!"

Biliyordu...
O da öğrenmiş...
Ve bu gerçek suratıma yine tokat gibi çarptı...

Sol gözümden akan yaş usulca aktı yanağımdan,babamın kolumu sıkması bile canımı acıtmıyordu...
Tek canımı yakan;Zayn'in, karısının hamile olmasıydı.

"Aptalsın sen! Hiç bir boku beceremiyorsun!" Hakaretlerini söyleyerek beni oda da bırakıp gitti...

Elimi kalbimin üzerine koydum. Canımın acısı,göz yaşlarım durmuyordu.
Tek elimle de ağzımı kapattım. Hıçkırıklarım göz yaşlarımla birlikte daha çok çoğaldı.

Tanrım,sen bana yardım et...
Sen beni koru...

Kapım büyük bir gürültü sesiyle açıldı.

"Olivia!?"

Şok olmuştum,kıpırdayamıyordum.
O buradaydı...
Acıma daha çok acı katmak için gelmişti sanki...