Yeni Hayat ~

2.Bölüm

(2. bölümü hemen yazıp paylaşıyım dedim . Hikaye henüz daha yeni olduğu için beğenmemenizi anlıyorum ama  ileriki bölümlerde düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız sevinirim . İyi okumalar :) :D )

Sabah penceremden içeri giren güneş sayesinde kalktım. Perdenin tümünü açmamla tam odamın önüne bakan odada bir çocuğun giyindiğini gördüm. Dikkatlice baktığımda dün evin önündeki o taş çocuğun olduğunu gördüm . Aman Allah ım mükemmel bir vücudu vardı. Sanırım ölüyorum...Tam o sırada çocuk tişörtünü kafasından geçirip hızlıca bana döndü. Biran olduğum yerde kaldım. Gözlerini kısıp cama iyice yaklaştı ve bana dikkatlice bakmaya başladı ve ardından yarım ağız -kendini beğenmiş bir şekilde- güldü. Eliyle bana bir selam işareti verip odasından çıktı. Bense hala orda öylece duruyordum.

Sonra hızlıca hazırlanıp aşağıya indim. Annem ve anneannem kahvaltı hazırlıyordu. Hemen masaya oturup hızlıca ağzıma birşeyler tıktım. Annemde bana şaşkınca bakıp ''Yavaş ye İlke boğulucaksın şimdi ne bu acelen ?'' diye sordu . Ağzımdakileri zorla yutup anneme ''Anne dışarı çıkıcamda acelem var hem bana biraz para verir misin ? Alışveriş yapıcam da .^_^ '' . Annem başta izin vermedi fakat sonra bakışlarıma dayanamayıp izin verdi . Koşarak dışarı çıktım.

.....................

Ankara' yı tam olarak bilmediğim için gördüğüm ilk alışveriş merkezine girdim. Mağazalara bakarak dolaşırken biriyle çarpıştım sinirle kafamı kaldırıp tam bağırıcaktım ki . Karşımdaki kişinin o çocuk olduğunu gördüm . O da beni tanımış olucak ki yine suratına sabah ki ifadesini yerleştirdi ve ''Ah şu işe bak yine karşılaştık '' elini bana uzatarak devam etti ''Ben Evren ve sen de ...?? '' ''İ-ilke '' diye tamamladım cümlesini. Memnun bir şekilde gülümsedi ama elim hala ellerindeydi ve bu yüzden kalbim yerinden çıkıcak sandım . Tam bayılıcağımı düşünürken beni kurtardı ve elimi bıraktı. Sonra ona gülümsedim . Bana '' Anladığım kadarıyla buraya yeni taşındınız , eğer işin yoksa ve tabi sende istersen sana Ankara'yı gezdirebilirim. ?'' Tabiki isterim şapşal bu da sorumuuu diye bağırmak istedim ama sadece '' Aslında olabilir fakat senin için sorun olmaz mı ? '' diye sordum . Off salak İlke niye sorun olsun ki zaten sana o sormuş saçma sapan sorular sorup çocuğun niye aklını karıştırıyosun diye bağırdı iç sesim . Neyse ki '' Hayır benim için hiç sorun olmaz  ,  zaten yarın bir süreliğine tatile çıkıyoruz bu yüzden canım sıkılıyordu.'' dedi . Nee??!! bi saniye tatile mi ? offf olamaz ya tam bu yaz güzel geçicek derken hayallerim suya düştü. Ne yapıcam şimdi ben burada bütün yaz. :(  . Evren ' i çok beklettiğimi düşünüp hemen '' Tamam o halde '' dedim ve yavaşça ilerlemeye başladık.  Bana resmen bütün heryeri gezdirmişti ve şuan bacaklarım kopucak haldeydi o da bunu farkedince '' Sanırım sen de benim gibi yoruldun , hadi eve dönelim artık '' dedi. İçimden ondan hiç ayrılmak gelmesede yorgunluktan bayılmamak için hafifçe başımı salladım ardından eve doğru yol aldık. 

...........

Evin önüne geldiğimizde bana dönüp '' Bugün için teşekkür ederim ben çok eğlendim . Belki biz tatilden döndükten sonra yine görüşürüz . Hı??'' diyerek soru soran gözlerle baktı.  ''Tabii  görüşürüz '' dedim ve gülümseyerek eve girdim . Dönüp baktığımda hala ordan bana baktığını gördüm.

 Salona geçtiğimde yerde birkaç bavul gördüm ve yanında da annemi . Şaşkın bir biçimde ona baktım. Annem yanıma gelip gülümsedi ve '' İlke ben düşündüm ki bu son bir kaç ayda çok üzüldük ve sıkıntı çektik , bende biraz eğleniriz diye düşünderek Antalya ' ya bilet aldım orada önceden aldığımız bir yazlık vardı . Kaç senedir gitmiyoruz ve  hem değişiklik olur dimi? '' dedi benimde onaylamamı bekleyerek . Normalde kabul etmezdim ama zaten Evren ' de olmıycak ve biraz deniz iyi gelebilir diye düşünerek kafamı salladım . '' Çok güzel olur anne düşündüğün için teşekkür ederim . Deniz havası ikimize de iyi gelicektir '' dedim ve anneme sarıldım .  

      (Multimedia ' da ki Evren :D )

                                                          --- BÖLÜM SONU---