Hiç,
Tek taraflı bir aşk sonucu kalbinizi mühürlediniz mi?
Cinsiyet ayrımcılığı yapılan bir ailede sürekli kırılıyor musunuz?
Gelecek kaygısıyla yanıp tutuşuyor musunuz?
Acılarınız varken sadece gülümsemeyi mi seçiyorsunuz?
Bazen yaşadıklarınızı kaf...
Bu kitap, gerçeklerle hiçbir bağlantısı olmayıp, sadece zihnimde oluşan kurgulardan ibarettir.
Herkese merhaba! Çok çok hoş geldiniz... Ben daha çok yeni olan anonim kişilerdenim dostlarım.
Sizden ricam, kurgum saçma olsun ya da olmasın duygularınızı belirtmeniz. Yorumlarda buluşmayı ve sizlerin görüşlerini okumayı çok seviyorum. Umarım siz de beni çok seversiniz... Çünkü kalbimle yazdığım bu yazılar sizin de kalbinize erişmesini istiyorum.
Yazım ve imla hatalarım affola!
Bölüm Şarkısı: Apocalypse-After Sex, Solas-Gibran Alcocer
Kitap okurken piano tarzı dinleyenler için yazdım...
Fazla uzatmadan tekrar hoş geldiniz.
Keyifli Okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1.BÖLÜM
BAŞLANGICI OLMAYAN
O bendim, sadece ben.
Düşmek kadar kalkmayı bilen, ağlarken deli gibi gülen, hayatım siyah beyazken ahengin ritmini bulan bendim. Gülmenin yegâne bir nimet olduğunu tüm kalbimle inanan ve bunu yaşatmayı bilen, dirayet ve çaba gösteren bendim. Bunu sakınan ve her şeye rağmen koruyan yine bendim.
Ama bilmediğim bir şey vardı; Sakınılan göze çöp batardı...
Bu yüzden bedelini ruhumdan soruyordum.
Öğretilmeden öğrendiğim şey bu dünyaydı ve ben bedelsiz hiçbir şey olmayacağını öğrenmiştim.
Eğer yalnızsan sana kefil olacak yoktu, kendi canın senden soruluyordu. Benim için ilerlediğim yolda ise ışığım var olduğunda arkamda duran sadece gölgemin varlığını bilirdim; yağmurda, karanlıktayken kimsesizdim.
Kimsesizliği öğrendiğim ve her geçen gün daha da çok hissettiğim bu azap boğulmama neden oluyordu. Karanlık beni korkutuyor, yağmur beni benden alıyordu.
Ve ailem, beni benden alan diğer şey... Yerinde yeller esen kupkuru toprağım. Derin izli yaram. Ruhumun bakiye uğurlanışı ve daha uygun gördüğüm birçok benzetme...
Üç şeyden çekiyordum;
Karanlık, yağmurlar ve ailem...
Ve tek şey yaşama sebebimdi;
Gülümsemem. Gülümseyince güzel olacağını sandığım hayatım. Sandığımla da yetindiğim.
