Zawgyi
.
.
သဘာဝလြန္အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ကိုယ္မယုံၾကည္ပါ။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာေတြတကယ္ရွိေၾကာင္း ဂြၽန္ကသက္ေသျပေနသည္။
တစ္ေန႔ညက ဂြၽန္သည္ ၾကမ္းတမ္းစြာလႈပ္ရွားခဲ့ေသာ္လည္း အဆုံးသတ္ခ်ိန္အထိ ေခြၽးတစ္စက္မွမထြက္ခဲ့။
အိပ္စက္ခ်ိန္မွစ၍ မသက္မသာႏွင့္ႏိုးထလာခ်ိန္အထိ ဂြၽန္က ကိုယ့္ကိုျပဳတ္တူႏွင့္ညႇပ္ထားသကဲ့သို႔ မလႈပ္မယွက္ဖက္ထားခဲ့သည္။
မယုံၾကည္ခ်င္ေသာ္ျငား လက္ရွိဂြၽန္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ကိုယ္တစ္ေယာက္ အႀကီးအက်ယ္မွားယြင္းေနၿပီဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္မိသည္။
ခ်ိနဲ႔ေနေသာခါးထက္ လက္နဲ႔ထိန္းကိုင္ရင္း ေဝဒနာအနည္းငယ္ေလာက္ သက္သာလိုသက္သာျငား လုပ္ၾကည့္မိသည္။ ထိုေန႔ညအၿပီး ႏွစ္ရက္ပင္ရွိေနေပမယ့္ လူကေတာ့ မလႈပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အားအင္ကုန္ခမ္းေနတုန္းျဖစ္သည္။
ၾကမ္းျပင္ထက္ ေျခခ်လိုက္ေတာ့ တုန္ယင္ေနသည္။ ယိုင္တိုင္တိုင္ကိုယ္လုံးကို ဟန္ခ်က္ထိန္းရင္း ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းသြားလိုက္သည္။
မေန႔ထဲက ဂြၽန႔္မ်က္ႏွာက ျဖဴဖတ္ျဖဴေလ်ာ္ျဖစ္ၿပီး သိပ္မူမမွန္လွပါ။ ေနမေကာင္းဘူးထင္သည္။ ဘာအသံမွမၾကားရ။
ပုံမွန္အားျဖင့္ဆို ဂြၽန္က ေနမေကာင္းလွ်င္ တိတ္တဆိတ္သာ အလုပ္လုပ္တတ္သူမို႔ ဒီအခ်ိန္ သူ႔အလုပ္ခန္းထဲတြင္ ရွိမည္ထင္သည္။
အလုပ္ကိစၥႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး ဂ်ီမင္းဆီကို ဖုန္းဆက္ေသာ္လည္းမရသည္မို႔ တစ္ခုခုကို သေဘာေပါက္လိုက္သည္။
ခပ္ႏုံးႏုံးကိုယ္လုံးကို ထိန္းညႇိကာ ဧည့္ခန္းဆီက အထိုင္ဖုန္းဆီသို႔ အသာသြားလိုက္သည္။
လႈပ္ရွားမႈကင္းမဲ့ေသာ ဧည့္ခန္းတြင္ ဖုန္းခလုတ္ႏွိပ္သံေသးေသးကပင္ က်ယ္ေလာင္ေနသလိုလို။
တူ.. တူ.. တူ.. တူ..
ဖုန္းက မဝင္။ မုန႔္တိုင္းသတင္းၾကားသည္။ လိုင္းမ်ားျပတ္ေတာက္ေနတာ ထင္သည္။
ထပ္မံေခၚၾကည့္ေသာ္လည္း မရ။
ထိုအခိုက္ ေနာက္ပါးဆီမွ ဂြၽန႔္အသံ။
YOU ARE READING
𝙃𝙞𝙨 𝙃𝙚𝙖𝙧𝙩 𝙞𝙨 𝙎𝙩𝙖𝙞𝙣𝙡𝙚𝙨𝙨 𝙎𝙩𝙚𝙚𝙡
Fanfiction𝐂𝐨𝐦𝐞 𝐡𝐞𝐫𝐞 𝐓𝐚𝐞. 𝐈'𝐦 𝐲𝐨𝐮𝐫𝐬 𝐭𝐨𝐨. Human x Human x Robot A Taekook fanfiction✨