|2.bölüm|

159 15 14
                                    

Akito antrenmanın ardından yüzünü yıkamaya gitti."Acaba Toya ne yapıyor?" diye içinden geçirdi.Tuttuğunu fark ettiği nefesini dışarı verdi.Aynada kendine baktı.Gözlerinin altı uykusuzluktan morarmıştı.Önceki gece bir kaç şeyi düşünmekten uyuyamamıştı.

"Belki de müzik odasındadır." diye düşünerek müzik odasına doğru ilerledi.Bingo!Piyano sesleri geliyordu.Heyecandan kapıyı aniden açtı.

Toya şaşkınlıkla baktı."Akito!Hoşgeldin." gülümsemiyordu ama sesi adeta gülüyor gibiydi.

Akito kapıyı kapatıp Toya'nın yanına ilerledi."Yine ben geldim.Ne çalıyordun?" diye sordu.

Toya iyice karıştırdığı notlarını sıraya dizmeye çalıştı."Babamın üstünde çalışmamı istediği bir parça.Gerçi ben çalamıyorum.Oldukça zorlanıyorum." dedi.Yüz ifadesinden bu konuda stresli olduğu anlaşılıyordu.

Toya'nın düzenlediği kağıtların dışında yanda duran bir nota kağıdı,Akito'nun gözüne çarptı.Akito eline aldı ve üstte yazan yazıyı okudu.

"Aun no beats?" dedi anlamadığını belli ederek.

Toya gözünü o kağıda çevirdi."Oh.Yeni üzerinde çalıştığım bir şarkı.Bakabilirsin sorun değil." dedi.

Akito gülümseyip saçlarını karıştırdı."Notaları okumayı bilmiyorum ki.Rica etsem şarkıyı söyler misin?" dedi.

Toya, Akito ile göz göze geldi.Akito çok tatlı ve istekli bir bakışla bakıyordu.Reddetmesi çok zor bir bakış.

"Hayır.Yani şuan olmaz.Yapmam gereken şeyler var hem." Toya yere bakarak konuşuyordu ve sesi çok az çıkıyordu.Sanki bağırarak şarkı söylemeyi çok istiyor,ama bir şey onu geri tutuyordu.

Akito "Özür dilerim.Zorlamak istememiştim.Sadece cidden merak ettim." diyebildi.

Bir kaç dakikalık süren sessizliğin ardından Toya sessizliği bozdu."Benim cidden çalışmam lazım.İstersen kal,istersen git.Sen bilirsin." dedi.Birden çok katılaşmış gibiydi.

Akito ağzını açıp tam cevabını söyleyecekken birinin koridordan gelen sesi duyuldu.

"Shinonome!"

Bu aynı futbol takımında olduğu çocuklardan birinin sesiydi."Siktir." diye mırıldandı ve gözlerini kapattı Akito.Toya ona doğru baktı.

"Futbol kulübündesin doğru." dedi.Akito hızlıca gözlerini ona çevirdi."Toya." diyebildi sadece.

"Hm?" Toya boş gözlerle baktı.

"Sen hep burada mısın?Müzik odasında yani."

"Evet.Çalışmalarımı her gün yapmam gerekiyo."

"Evde piyano yok mu?"

Toya bu sorunun ardından duraksadı.Evet.Evinde piyano vardı.Neden eve gitmiyordu?Neden eve gitmeyi sürekli ertelemek istiyordu?

Toya yutkundu."Burası daha huzurlu." diyebildi.

Akito pek üstüne gitmek istemedi.Belli ki Toya'nın evdekilerle arası iyi değildi."Şimdilik görüşürüz Toya." dedi ve elindeki kağıdı bırakıp odadan ayrıldı.

Toya elindeki kağıda bakarken mırıldandı."Şimdilik?"

———

Akito yemeğini bitirdikten sonra okulda boş boş dolaşmaya başladı.Öğle teneffüsleri çok uzundu,ve yapacak bir şey bulmak zordu.Normalde futbol oynardı ama artık çok baymıştı.Müzik odasına göz atma kararı aldı.Sonuçta yakındaydı,ve yapacak bir şeyi yoktu.Kesinlikle başka bir sebepten değildi...

Sesin...çok güzelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin