Sesin...çok güzel

|4.bölüm|

"Bunun için mi beni erkenden çağırdın?!" diyerek tüm gücüyle bağırdı Toya.

Toya o kadar sinirliydi ki.Babasına bağırdığına inanamıyordu.

"Bana karşılık verme!Bir kız var değil mi?Yoksa sen çalışmalarını aksatmazsın." dedi,Bay Aoyagi.Onu erken çağırmasının tek sebebi,içindeki bu şüpheydi.Toya'nın ondan habersiz sevgilisi olması,şüphesi...

"Baba,aksatmıyorum!Ne kızı?Ne saçmalıyorsun?!" diyerek tekrardan bağırdı,Toya.

"Aksatmıyorsan,bu beste ile hiç bir ilerleme kaydetmemen.Bunu açıkla bakalım." dedi Bay Aoyagi.Toya bu beste üzerinde gerçekten çok çalışıyordu.İlerleme de kaydetmişti,ama anlaşılan babası öyle düşünmüyordu.Bu açıkçası Toya'nın kalbini kırmıştı.

Toya hiçbir cevap vermeden salondan çıktı.Dış kapıya doğru yöneldi.Evden dışarı kendini attı.Derin bir nefes aldı.

Zaten Akito ile olan olay moralini bozmuştu.Onun yüzüne tekrar bakabilecek miydi?

Toya koşuyordu.Koşuyordu,ama nereye gittiğini bilmiyordu.Kendine geldiğinde ise evinin yakınında bir parkta,salıncakta oturduğunu fark etti.

Hava kararmıştı.Bu hareketinden sonra eve dönemezdi."Keşke ayrı eve çıkabilsem...Hatta Akito ile ayrı eve çıkmak.Çok güzel olurdu." diye düşündü.Toya bunları düşünürken telefonu çalmaya başladı.

"Hey!Toya!İyi misin?!Toya!" bu kişinin sesinin bu kadar yüksek olması ve bağırmasına Toya alışıktı.

"İyiyim.Ne oldu ki?" diye sordu meraklı bir sesle.

"Baban aradı!Çok endişelendim evden çıkıp, gelmediğini duyunca!" diye hala bağırarak konuşuyordu,karşıdaki ses.

"Oh.Ondan...Şey rahatsızlık vermek istemem,ama...Sizin evde kalabilir miyim?" diye sordu Toya.Bu ilk defa onların evinde kaldığı bir zaman değildi sonuçta.

"Tabiki!" dedi karşıdaki ses.Toya "Geliyorum.Görüşürüz." diyip telefonu kapattı.Salıncaktan inip oraya doğru yola koyuldu.

———

"NEEEEEEE?!!!!!"

Tsukasa edindiği bu bilgiler konusunda başka bir tepki verememişti.

"Bir dakika.Şimdi.Sen Akito'yu öpmeye mi çalıştın?" dedi Tsukasa."Doğru mu?" diye sordu, anladığını onaylamak için.

Toya biraz üzgün bir şekilde kafa salladı.Tsukasa'nın yatağında bağdaş kurmuş,oturuyordu.Elinde Tsukasa'nın yıldız şeklinde olan yastığı vardı.Rui hediye etmişti.

Tsukasa ayakta sağdan sola yürüyordu."Ve Akito hiçbir şey yapmadan bekledi.Ve sen benden tavsiye istiyorsun.." dedi Tsukasa.

"Yani sonuçta hiçbir şey olmadı.An geldi ve ikimiz de geri çekildik." dedi Toya.Tsukasa elini başına koydu,ve gözlerini kapattı.

Bir dakikalık bir sessizlikten sonra Tsukasa,Toya ile göz göze geldi."Toya.Peki sen onu gerçekten seviyor musun?" diye sordu.

Toya duraksadı.Tabiki.Seviyordu.O kadar çok seviyordu ki bunun üzerine hiç detaylı düşünmemişti.Detaylı düşünmesine gerek var mıydı?

"Tsukasa,birini gerçekten sevdiğini nasıl anlarsın?" diye sordu "gerçekten" kelimesine vurgu yaparak.

Tsukasa odasının tavanına bakarak düşünmeye başladı."Sanırım.Onu öpmek istemek,buradan başlayabiliriz.Sende buraya tik atalım.İstemeyi geç.Öpmeye çalışmışsın." dedi ve Toya'ya baktı.Toya ise gülmeye başladı.Toya gülünce Tsukasa da gülmeye başladı.