Oy ve yorum atmayı unutmayınn, bu bölümde baya güzel bir süpriz var ehueeueuehueheu.
Pezevenk gülüşü de attığıma göre iyi okumalarr.
Öpüldünüz.
Bana sarılan kollara geri sarıldığımda titrek bir nefes yükseldi sarıldığım bedenden, sarı saçları omzumu gıdıklıyordu.
Arkadan gelen adım seslerini duyduğumda önümdeki beden biraz kenara çekildi.
Bana gözleri dolu dolu bakan kahverengi saçlı ve yeşil gözü adamla yutkundum, hayatımda ilk defa babamla tanışıyordum.
Utku amcada Sinan amcada benim için arkadaş, dost ve sırdaştı ama daha fazlası olnuyordu işte.
Adamın elleri titredi, elleri yanaklarıma uzandı ve öyle bir narinlikle okşadı ki yutkundum bu olaya.
"Oğlum, güzel bebeğim.." dedi alnımdan öperek.
"Ben.. sizinle tanıştığıma memnun oldum." dediğimde onlarda başlarını sallayıp tekrar sarıldılar bana.
Ben de sıkıca onlara sarıldığımda annemden bir kıkırtı sesi yükseldi "Ne kadar uzun zaman hayal etmiştim bunu.." dedi babamda.
Hafifçe geriye çekildiklerinde Şafak'ın aniden annemin omzunda durmasıyla gülümsedim, annem sarılırken çıkmış olmalıydı.
Annemde hissettiği şeyle Şafak'ın başını okşadı "Senin mi?" dediğinde başımla onayladım "İsmi ne?"
"İsmi Şafak." dediğimde birkaç saniyelik annem ardı ardı kesilmeyen sorular sormaya başladı.
"Nasılsın? Bunca zamandır nerede yaşadın? Hayatın nasıldı? Çok güzelsin bebeğim benim! Hâlâ en sevdiğin renk sarı mı? En sevdiğin yemek var mı? Yanındaki beyefendi kim? Hayatım, güzel oğlum benim." dedi en sonunda nefes nefese kalarak.
Ben ve Sinan amca şokla bakarken babam alışmış bir şekilde bakarak konuştu "Ahsenim biliyorum heyecanlısın ama ilk bizim tanışmamız daha iyi değil mi? Nefes al canım." dedi bir yandan elini tutarak.
Ve sonrasında bana döndü "Ben Giray Aklar babanım ve yanımdaki eşim Ahsen Aklar annen." dedi sonrasında ise yanıma oturarak konuştu.
"Açıkçası ben de merak ediyorum annenin sorduğu soruların cevaplarını, söyleyebilir misin?" dediğinde başımla onayladım.
"İlk olarak açıkcası gerginim ama iyi halde bir gerginlik ayrıca bunca zamandır Türkiyede oldukça uzak bir ormanda Sinan ve Utku amcanın bana bakmasıyla yaşadım, hayatım güzeldi ve hâlâ en sevdiğim renk sarı ayrıca en sevdiğim yemek kesinlikle pilav yanımda oturan adam ise beni büyüttenlerden birisi olan Sinan amca." dedim tüm sorularına tek nefeste cevap vererek.
Annem ise yanağıma bir öpücük kondururken konuştu "Aynı benim gibi neffesiz konuşuyor." dedi.
Sinan amca ise benim bildiğim bulunma ve büyüme abılarımı anlattı, bu uzun sohbetin sonunda artık neredeyse gece olmaya yakın annem gözleri dolu bir halde bakıyordu.
"Yanında olmak çok isterdim, güzel bebeğim benim." dedi bana sarılarak ben ise "Önemli değil." diye mırıldandım.
Hissettiğim sevgi çok değerliydi bana göre.
Giray bey'in bize dönmesiyle yutkundu, gözleri sevgi dolu bir şekilde bakarken konuştu "Teşekkür ederim Sinan bey, her şey için gerçekten bunun karşılığını nasıl öderim bilmiyorum ama en ufak sıkıntınızda yanınızda olacağız."
