Laws Of The Other World

= 19 = Melek Boynuzlarını Geçmek

Kuşların kanatları Zhou Yu'nun iki yanından geçerken neredeyse onu parçalayacaklardı Küçük şey ise gördükleri karşısında korkudan başını örtmek için kanatlarını açmıştı.

Son dev kuş Zhou Yu'ya yaklaşırken tetiği çekti ama kurşun ateşlenmedi. Herkes tüm gerginlikle yaşananları izlerken Daniel tarafından geride tutulan Zhou Qing'in rengi anında soldu ve pervasızca ileri atılmaya çalıştı. Zhou Yu sıkışan mermiyi çabucak temizledi ve dev kuşun pençesi uyluğuna değmek üzereyken paramparça etti. Nörotoksin hızla yayıldı ve dev kuş sonunda yere yığıldı.

Neyse ki, Zhou Yu hızlı refleksleri sayesinde dirseğini kullanarak yana yuvarlandı. Aksi takdirde dev kuş tarafından ezilecekti.

"Zhou Yu!" Zhou Qing ona koştu. Dev kuşun cesedinin etrafından dolaştı ve Zhou Yu'nun ayağa kalkıp üstünü silkelediğini görünce rahat bir nefes aldı.

"İnanılmaz! Artık gerçekten bir numaralı hayranınım!" Wu Yun onu alkışlayarak yanına geldi.

Li Qian, Wu Yun'a bir bakış attı ve "O şom ağzın başka bir uğursuzluk getirmese iyi olur! Tetik sıkışmasın diye dalga geçtin ve başımıza geldi!"

Wu Yun çaresizce gülümsedi. Ağzını açmak üzereydi ama Zhou Yu'nun soğuk bakışları üzerinde gezindi.

"Kapa çeneni." Görünüşe göre Zhou Yu da Wu Yun'a karşı olan tahammülünü tüketmişti.

Dev kuşların cesetlerine bakıldığında gökyüzünde göründüklerinden daha büyük olduklarını fark ettiler. Li Qian zorlukla yutkundu ve dev kuşlar tarafından yutulduğunu hayal etmeye devam etti.

O sırada, eğer kuşlar Zhou Yu'ya çarpsaydı ya da kanatları onu dilimleseydi, bundan kurtulmak imkânsız olurdu. Ancak Zhou Yu, sıradan bir insanın yapabileceğinin ötesinde, sakince karar verebildi ve hareketsiz kalabildi.

Zhou Yu, belinde yumuşak bir şeyin onu dürttüğünü hissetti. Aşağıya bakar bakmaz, o küçük şeyin yarı saydam kanatlarının sanki tezahürat yapıyormuş gibi açılıp kapandığını gördü.

"Sen de tam bir delisin." Zhou Yu hafifçe gülümsedi.

Küçük şey başını yana eğdi. Berrak ve parlak gözleri, sanki bir şeye ulaşmak istiyormuş gibi Zhou Yu'ya bakmaya devam etti. Zhou Yu parmağını uzattı ve burnunun ucundan dürttü. Yüzü buruşmuştu, çirkin görünüyordu ama aynı zamanda çok sevimliydi. Küçük şey kıpırdadı ve Zhou Yu'nun parmağından kaçındı. Zhou Yu elini geri çekmek üzereyken ağzını açtı ve parmak ucunu ağzına aldı.

Zhou Yu, parmağının ısırıldığı ve kanının tekrar emildiği yanılsamasını yaşayacağını düşündü ama tek hissettiği, onu sıcak bir şekilde saran yumuşak diliydi. Sanki annesini emen bir kedi yavrusu gibiydi. Zhou Yu'nun parmağını tutabildiği için gurur duyduğu için aptalca kıkırdıyormuş gibi gözlerini kısmıştı.

Zhou Yu parmağını geri çekmek istedi ama o anda, arada bir şımarıklık yapmasına izin vermenin sorun olmayacağını düşündü. Ne de olsa, az önceki tehlikeli durumda küçük şey onun yanında hareketsiz bir şekilde durmuştu.

Belki hiçbir şey bilmediği için olduğu yerde kalmıştı, belki de Zhou Yu'ya herkesten çok güvendiği içindi.

"Artık en büyük tehdit çözüldüğüne göre Meleğin Gözyaşları'nı geçeceğiz! Bu, hayatımızda heyecan verici bir anı olacak!" Wu Yun, herkesin dikkatini çekerek ellerini çırptı.

"Heyecan verici anı mı... Ciddi mi bu?" Han Li, Wu Yun'un moral yükseltici ifadesinden hiç etkilenmemişti.

"Garip kuşların icabına bakılmış olmasına rağmen suda hâlâ bizi bekleyen dev timsahlar var..." Li Qian endişesinden bir nebze olsun sıyrılmamıştı.