Sadece ona ihtiyacım vardı aslında ama. Gelmiceğini biliyordum şuan kucağımda rüzgârla bahçede oturuyorum Yanımda Ekim var ve Yıldızlara Bakıyoruz
----------
Ekimden
Mina fazla düşünceliydi her zaman Gülen yerinde duramayan kız şuan oturmuş Gözlerini kapamış rüzgarın kokusunu içine çekiyordu bu benim arkadaşım değildi uzun zamandır hatta küçüklüğünden beri demiri seviyordu dünya onun için sadece şuan rüzgârdan oluşmaktaydı birkaç kez Görüntülü Konuşurken demir de yanımdaydı Mina'yı görmek istediği için beni konuşturmuştu
-------
Demir den
Şuan aşık olduğum kadın ve küçük prens yan evdeydi ama benim onları görmeye cesaretim yoktu ne kadar kaçarsam Kaçıyım oğlumun kokusunu bi kez bile olsa içime çekmek istiyordum odamın penceresinden onu izliyordum rüzgarı uyutmak için uğraşıyordu hamilelik Sürecinde hiç görmemiştim onu sadece Ekim'e attığı fotoğraflardan biliyordum hamilelik ona yaramıştı daha güzel görünüyordu ilk bana hamile OLDUĞUNU söylediğinde kabul edememiştim evet Mina'yı seviyordum ama bi çocuğun yükünü taşıyamazdım her zman böyle düşüneceğimi sandığım için kabul etmedim ona "bu işte yanlızsın " diyip çekip gitmiştim sonraki gün döndüğüm de o Çoktan buralardan gitmişti
Mina'nın ağzından
Saat bire yaklaşıyordu Zorla rüzgarı uyutduktan sonra yatağıma uzandım ve uykuya teslim oldum
----
Gece yarısı telefonumun çalmasıyla uyandım ekranda demir yazısını görünce heycanlanıcağımı düşündüm ama boş bir duyguyla telefonu cevapladım " kapıyı aç " dedi ve telefonu kapatdı beyaz saten geceliğimin üstüne sabahlığımı giyip aşağı indim kapıyı açar açmaz hiç bişey demeden merdivenlere yöneldi yukarı çıkıp odama girdiğinde ilk bi duraksadı sonra rüZgarın yatağına doğru yavaş ve sessiz adımlar atmaya başladı yatağın BAŞINDAn rüzgâra öyle boş boş baktıktan sonra çıkıp gitmişti ifadesizlik maskesini iyi kullanıyordu
SABAH
Yatağımda gerindikten sonra güne Küçük prensimin yüzünü görerek başlamak için yatağına doğru ilerledim ama yatağında yoktu bütün evi ayağa kaldırdım " anne rüzgar yok " annem çalışma odasından çıkar çıkmaz " nasıl yok " diye sordu birkaç saniye yüzüne baktım Koşarak merdivenlerden inmeye başladım Beren evde çalışan Nurgül hanım annem herkes rüzgarı arıyordu 1 saat geçmişti ama yoktu son çare demire gitmeye karar verdim yan evin Bahçesine açılan kapıyı itdir diğimde gıcırtıyla açıldı kapıyı çaldım Meral hanım kapıyı açtığında içerden yoğun parfüm kokusu geliyordu içeri doğru girdiğimde Karşımda ki sahne karşısında napıcağımı bilemedim ...
Arkadaşlar bu ilk hikayem daha önceden yazıyordum sadece Arkadaşlarım okuyordu +2 vote
