Bu ilk hikayem arkadaşlar beğenmeniz dileğiyle ...
Fotoğrafta ki mina
O gün yatağımdan mutlu bir şekilde uyanmıştım iki yıldır kaldığım okuldan bu sene mezun olup mastır yapmak için Yurtdışına kapak atmayı düşünüyordum yatağımdan Kalkıp rutin işlerimi halletdikten sonra siyah pantalonumla beyaz gömleğimi giyip aşağı indim koskoca kahvaltı masasında sadece rüzgar ve kardeşim Beren oturuyordu ha tabi rüzgarın bakıcısını da unutmamak gerek . Rüzgarı mama sandalyesindn Alıp sarıldım kokusunu doyasıya içime çektim o herkesin kardeşim diye bildiği ama benim oğlum olan bebekti bir kaç lokma bişeyler atıştırdıkan sonra sandalyeden Kalktım ve rüzgarın saçlarına bir öpücük kondurduktan sonra berende öpücük gönderdim ve Kapıya doğru Yürüdüm tam kapıdan çıkacakken Berenin "abla bekle beraber gidelim demesiyle " durdum kapıda sap gibi beklemekten se arabama doğru Yürüdüm . Berenle okula girerken bizimkilerin olduğu tarafa yöneldim beren hepsine günaydın dedikten sonra yanımızdan ayrıldığında bizde okula doğru gitmeye yürümeye başladık okulun ilk günü OLMASINA rağmen yok denilecek kadar öğrenci vardı dolabıma doğru yürüdüğüm kilidini açtığımda küçük bi zarf vardı üstünde ismim vardı kimden geldiğine dair en ufak bir fikrim yoktu zarfın kenarını yırtdığımda içinde ki kağıt yere düştü Eğilip aldığımda sarı bir kağıdın içinde ailesinin göz bebeği bir numara popüler kız Beren ve rüzgar saygınerin ablası Yada rüzgarın annesi mi demeliyim ? Yazıyordu ellerim titriyordu bunu ailem ve bizim grup dışında kimse bilmiyordu bilmemeliydi de
1 yıl önce
Ben mina evet şuan Yanımda bir Ufaklıkla havaalanının Kapısında taksi bekliyorum Ufaklık kim diye sorarsanız oğlum 2 Yaşında adı rüzgar , rüzgar Saygıner aşık Olduğum adamdan ama malesef babasını hiç görmedi taksiciye evin önüne geldiğinde durmasını söylerken rüzgârla birlikte arabadan indim bu arada kendimi anlatıyım ben mina Saygıner koskoca Saygıner holdingin varisi babam Kenan Saygıner annem sude Saygıner Altınkoy da bi evimiz var aşık Olduğum adam Demir Yıldırım . hamile olduğumu ilk öğrendiğim de hayata tutunmak için bir sebep arıyordum Demirle sarhoş Olduğumuz bir gün oluşmuştu bu Ufaklık sonra o geceyi unutma kararı almıştık . Evin siyah Demir Kapısı'ndan girdiğimde annem babam ve beni hiç bir zaman yanlız bırakmayan Ekim vardı annem her zaman rüzgarın bi hata OLDUĞUNU düşünse de açık açık belli etmemişti ama babam her zaman soğuk davranışlarıyla istemediğini belli etmişti ilk annem sarıldığımda Ekim rüzgarı kucağına almıştı annem den ayrılıp babama sarıldığımda başta kollarını dolamasada bir süre sonra o da iyice sarıldı . Onun yanında güvende hissediyordum rüzgar şimdiye kadar benden başkasının kucağında durmadığı için ağlamaya başlamıştı ekimin Kollarından rüzgarı Alıp anneme verdim ve iyice sarıldım arkadaşıma . Aslında Diğerlerinin gelmemesine üzülmüştüm ama onlara da kızaamıyordum kim daha evlenmeden çocuğu olan bir kızla arkadaşlık yapmak isterdi ki kafam önde Yürürken duyduğum sesle irkildim " nerde beni yiğenim " sesiyle Kafamı yerden kaldırdım
