7

677 46 139
                                    

"Çocuklar bugün büyük gün."

Satoru sensei karşımızda okullar arası olacak değişim programını sunuyordu.

"Her şeyden önce size büyük bir sürprizim var."

Önüne getirdiği kutuya tam açıcakken bavuldan biri fırlayıp tek ayağının ğzerinde poz verdi. Kimdi bu? Kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda gözümden istemsizce yaşlar akmaya başlamıştı.

"Yuuji."

Yuuji kollarını açmış beni bekliyordu. Daha fazla beklemeden yanına gidip sarıldım. Boynuna gömdüm yüzümü. Çok güzel daha doğrusu çok erkeksi kokuyordu. Özlemiştim, hemde çok özlemiştim onu.

"Aptal. Ne kadar üzüldüğümden haberin var mı senin?"

"Üzgünüm. Yaşadığımı sakladığım için."

Nobara ve Megumi bana şaşkınca bakıyordu. Neden öyle baktıklarını anlamadım. Ta ki son hazırlıklar için odaya gidene kadar. Yuuji siyah bir çerçeveyi yüzünde tutuyordu. İkisi de çok kızmıştı. Arkadaşlıklarımızın gerçek olduğunu hissettiğim için gülümsedim.

 Arkadaşlıklarımızın gerçek olduğunu hissettiğim için gülümsedim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Megumi ile Nobara böyle bir şaka hazırlamışlar.)

"Nasıl hissediyorsun?"

"Normal. Bir fark yok."

"Yuuji, benimle bir gelir misin?"

İkiletmeden ayağa kalktı. Megumi'ye baktığımda hafifçe tebessüm ettiğini gördüm. Bende ona gülümseyip Yuuji'nin elinden tuttum ve dışarı çıkardım. Bir ağacın altına geldiğimizde durdum ve çekinerek sordum.

"O iyi mi?"

"Sukuna mı?"

Başımı aşşağı yukarı salladım. Yanaklarım kızarmıştı.

"Turp gibi. Birşeyi yok onun."

"Yuuji...2-3 dakika yer değiştirir misin onunla?"

Bana baktı ve itiraz etmeden kabul etti. Gözlerini kapattı. Yüzündeki siyah dövmeleri belirginleştiğinde gözünü açmasına izin vermeden sarıldım ona.

"Sukuna."

Gözlerimden yaşlar gelmeye başlamıştı. Ağlıyordum...onun için.

"Hey Yuri, sen iyi misin?"

Yüzümü göğsünden çektim ve yüzüne baktım.

"Nasıl iyi olayım ha? Seni çok özledim."

Sukuna'nın bakışlarında bana olan hüzünü görmüştüm. Kollarımı boynuna dolayıp yüzümü bu seferde oraya gömdüm.

Onun kokusu bir başkaydı. Çok farklı kokuyordu. Kelimeler ile anlatılamaz ama dünyada sana hangi koku huzur veriyorsa öyle bir şeydi.

Belimde ve başımda bir el hissedince daha sıkı sarıldım. Beni seviyordu. Belliydi ama gerçek olmadığının da farkındaydı. İster lanet olsun ister insan, benim için gerçekti ve o benim Sukuna'mdı.

My SukunaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin