My Sukuna

8

Ayaklarımda hissettiğim sertlik ile havalandım. Daha doğrusu havalanmaya çalıştım. Çünkü ayağıma girmiş çiviler ile bu imkansızdı.

"Ah!"

Ağzımdan çıkan inilti ile etrafa baktım. Hala ortalıkta görünmüyordu.

"Nerdesin? Çık ortaya da adam gibi dövüşelim!"

Birkaç adım önümde vücudu yerden bir ağaç gibi çıkınca ayağıma batan şeyleri anlamam uzun sürmedi. Onun tuzağıydı.

Bedenini iyice süzdüm ve ayaklarının düzgün olmadığını farkettim.

"Tch, beni bununla durdurabileceğini mi sandı- AAAHH!".

Bir anda ayağındaki şeyler vücudumun her yerinden çıktı. Organlarımın delik deşik olduğunu hissettim. İyleştirmek istedim ama yapamazdım. O içimdeyken olmazdı.

"Evet. Seni bunla durdurabileceğimi sandım. Ahahhah."

Ellerini gözlerine götürüp düşen bir yaşı sildi. Gülüyordu. Zevk alıyordu. Sakin ol Yuri, sakin! Öfkeni dizgin-

"İtadori'yi de böyle delik deşik etmiştim. Ahahhah. Ah, çok eğlenceliydi."

"Ne?"

Sesim korkudan mı öfkeden mi bilemiyordum ama fısıldar gibi çıkmıştı.

"Ah, sen bilmiyorsun. İtadori'nin yeni edindiği ve alıştığı arkadaşını gözlerinin önünde lanete çevirmiştim. Ve öldü. İtadori de-"

"Kes sesini! İğrenç bir insansın!"

Bir anda etrafımda pembe alevler yükseldi. İçimdekileri yaktı ve iyileştirdi. Tıpkı özel seviye lanet gibi hızlıca yenilendim.

"İlginç!"

Ona baktım ve fırlayıp yumruk attım. Önceki gibi olması imkansızdı. Çok sert bir şekilde vurmuştum. Sırtı bir ağaca denk gelene kadar havada yuvarlandı. Ağaç gövdesinden bana baktı. Burnu kanıyordu. O kadar sert yumruğumdan sonra mı!

"Sen beni alt edemezsin."

Yanına hızla vardım ve karnına yumruk geçirdim. Ama elim kanamaya başladı. Yine yapmıştı. Vücudumu delik deşik etmişti.

"AAAAAHHHH!"

Bu canımı daha çok yakmıştı. İçimdeki öfke de enerjim de sınıra ulaşmıştı.

Kontrol edemiyorum.

Canım yanıyor.

Sukuna...

Beni bir ağaca fırlattığını hatırlıyordum. Gerisi ise bulanıktı.

Sukuna

Ah bu çocukların savaşını izlemek sıkıcı. Ama düşmanı yenmek üzereler. Bu çocu-

Kontrol edemiyorum.

Canım yanıyor.

Sukuna...

Bir anda beynimde yankılanan sözlerle dondum kaldım. Neden Yuri'nin sesini duyuyordum. O iyi miydi?

"Hey, velet. Yer değiştirmeme izin ver."

"Neden verecekmişim?"

"Yuri'nin başı belada! İzin ver."

İtadori donup kaldı. Yanındaki adama dönüp birşeyler söyledi ve ormana yöneldi.

"Sukuna, emin misin?"

"Emin olmasam neden yer değiştirmek isteyeyim!"

İtadori gözlerini kapattı ve bedenlerimiz yer değiştirdi. Güçlerim sayesinde hızla enerjisini hissedip onun olduğu yere doğru koşmaya başladım. Hızım ile kısa süre içinde varmıştım.