West Coast, Beomjun

Ep 4

Selamm!
Herkes diğer ficlerime yb isterken ben tek istenyemen ficime yb atıyorum👍🏻😺

Moonbin hakkında daha fazla konu açıp hepimizi daha da üzmek istemiyorum umarım yattığı yerde mutludur.

Yorum yapıp oy vermeyi unutmayın lütfen🫶🏻💗

İyi okumalar!!

Ellerim valizimin kapağını kapattıktan sonra telefonuma gitti. Danielle görüntülü arıyordu.

"Efendim?"

"Merhaba prenses hazretlerinin besti! Nasılsınızdır?"

Danielle'in alaylı sesini duyunca göz devirdim. Arabadaydı yan tarafında Taehyun vardı ama gözükmüyordu, beni almaya geliyorlardı. Bir elimde telefonu tutarken diğeri ile valizimi aşağı indirdim.

"Harikayım, mükemmelim, hayatımı yaşıyorum. 18inde bir çıtırım ne problemim olabilir ki?"

Danielle'in kafasındaki güneş gözlüğünü gözüne indirirken çoşkulusundan bir kahkaha bırakmıştı. Yanındaki Taehyun'un kıkırdamasınıda duyabiliyordum.

"Aman Taehyun dikkat, çıtır tavuğumuzu biri kapı vermesin." Taehyun'a dönüp konuşmasıyla ikiside gülmüştü. Onlara göz devirip telefonu mutfak masasının üzerindeki vazoya konumladım kendim gözükebiliceğim şekilde.

Dolaptan elma çıkartıp üzerimdeki beyaz tshirte silip bir ısırık aldım. "Acele edin biraz sıkıldım evde."

Abim ile Yeonjun bizden önce gitmişlerdi biz akşam gidiyorduk onlarsa sabah ordalardı.

Ah abim demişken o notu gördüğüm gün akşam eve gelmemişti, kendisi konuşalım derken gelmemişti. Daha bu yüzsüzlüklerine ne kadar şaşırabilirdim bilmiyordum.

"Nereye gidiyorsun?" Merdivenden inen annemle hızla telefona baktım, tam Danielle birşey diyecekken telefonu onun yüzüne kapatıp anneme döndüm.

"Abimle şehir merkezine gidicez." Elinde tutuğu sarmal şeyin sigara olmadığını fark ettiğimde derin nefes aldım, uyuşturucu çekiyordu.

Paytak paytak yanıma geldi üzerinde 7/24 olan geceliği vardı. Dolaptan su şişesini çıkarıp bardağa dökme zahmetine girmeden dikti. "Ne işiniz varmış şehir merkezinde? Kasaba neyinize yetmiyor."

Ah Soobin gitmeden annnemi niye halletmemişti ki bu kadar da sorumsuzluk olmazdı.

Tatil için diyemediğim için bahane uydurmaya çalıştım.
"Abimin araştırma ödevi var tek gitmek istemediği için beni de aldı yanına, birkaç gün yokuz." Söylediğim yalan için yüzümü buruşturdum, aklıma ilk geleni söylemiştim ve inandırıcı olmanın yanından bile geçemezdi. Neyse ki annemin aklı şuan yerinde değildi. Beni dinlemişmiydi bilmiyorum ama hiçbir şey demeden mutfaktan sallana sallana çıktı.

O sırada da dışarıdan kornayı duymamla daha fazla bu evde durmayıp dışarıya çıktım.

-

Zaten karanlık olan hava güneş gözlüklerim ile daha da karanlığa bürünmüştü. 20 dakikalık bir yol kalmıştı ve saat akşam 9'u geçiyordu. Danielle'in söylediğine göre gelmeyen birtek biz kalmıştık.

Yol bitmek bilmezken arabanın içini telefon sesi doldurdu. Danielle'in olduğunu fark ettiğim telefonda sonsuzluk işaretiyle kayıtlı birinin aradığını gördüm. Danielle bize hiç bozuntuya vermeden ikimize de bakıp sırıttı.

"Efendim aşkım?"
...
"Arkadaşlarımlayım"
...
"Yok problem değil"
...
"Tamamdır varınca ararım. Öptüm"

Karşı tarafında cevabını beklemiş sonra sırıtarak telefonu kapatmıştı. Telefonu kalbine koyup saçma salak hareketler yapmıştı istemsizce gülümsemiştim.