İBLİS

2.TEKLİF

~Keyifli okumalar~

Gözler, gözler, gözler yorgun benimkine benzeyen gözler.

Yüzünü yakından görünce gözüme takılan ilk şey gözleri oldu. Hafızamı tırmalıyordu .

Kim olduğumu bilmesine şaşırmamıştım hatta şuan burada olmamı planlamış olduğuna da adım kadar emindim.

Onun İblis olduğunu görür görmez anladım. Gözlerimi aynı onun bana yaptığı gibi yüzünde gezdirdim.
Kumral saçları, yeni çıkan sakallarının saklayamadığı kesik izi, kemikli suratı, güzel burnu gördüğüm herşeyi aklımın bir köşesine not ediyordum. Bir gün robot resmini çizmem gerekebilirdi.

O da aynı şekilde yüzümü inceliyordu. Saniyeler sonra alaylı bir şekilde sordum.

"İyi kayıt edebildin mi bari?"

"Evet, peki ya sen?"

Maskemden dolayı ne kadar iyi görebildiğinden emin değildim ama şuan emin olduğum bir şey varsa da şuan bulunduğum vaziyetin benim için çok tehlikeli olduğuydu.

Arkamdan bıçakla yaklaşan adamı tabiki fark etmiştim. Adam her ne kadar bana doğru gelsede hareket etmezsek ikimizide deşerdi.

İblis gelen adamı çoktan fark etmiş olmalıydı. Yada muhtemelen beni denemek için adamı kendisi göndermişti.

2. seçenek çok daha mantıklı geldi.

Hızlı bir şekilde sağa kaydım. Adamın bıçağı kavradığı kolunu tutup yere doğru büktüm. Sonrada sırtına dirseğimi sert bir şekilde geçirdim. Adamın elindeki bıçağı kavradığım gibi İblis'i gırtlağına dayadım. Normal bir insan hareketlerimi göremeyebilirdi ama İblis, hiç sanmıyorum.

Sol elimdeki bıçak tereddütsüz karşımdaki adamın boğazına dayanmışken sadece gülümsedi. Gerçekten sadece gülümsedi almaya çalışmadı yada hareket etmedi.

"Sana bir teklifim var."

Ondan duyacağım herhangi bir cümleyi istemiyordum.

"Dinlemek istemiyorum."

Onu görenin yarına kalamadığı seri katille
dip dibeydik. Bir kaç santim daha ilerlesem elimdeki bıçak boğazına girecekti.

"Laten..."

Ailemi öldüren mafya babasının ismini duymamla kaşlarım çatıldı.

"Ona nefret besliyorsun değil mi?"

"Yani?"

'Onu bulmana yardım edebilirim."

"Peki bunu neden yapasın?"

"Çünkü en az bende senin kadar nefret ediyorum."

"Ben yardım almam."

Tek kaşını kaldırdı."Benden bile mi?"
Ona güvenmiyordum ama İblis'le işbirliği yapmak hayatta herkesin başına gelmezdi.

Düşünmem gerekiyordu, vakit gerekiyordu.

Düşüncelerimden sıyrılıp zaman kazanmak adına konuştum.

"Az önce bir cinayet işledim. Muhtemelen birazdan olay çıkacaktır."

"Neden öldürdün o adamı?"

"Görevime engel oldu."

"Görevine engel olan herkesi öldürür müsün?"

"Hayır, adam sinirime dokundu." Ben bu herife neden açıklama yapıyordum ki?!