Ayame tesadüfen uğradığı eski mahallesinde geçmişi yad ettiği sırada minik bir kuşa yardım edince kendini eski anılarında dolaşırken bulur. Asla unutamadığı çocukluk aşkı Beomgyu'ya yıllar boyunca söylemek istediği her şeyi söylemeye fırsatı olur bö...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ardımı döndüğümde sokak boştu. Sitenin duvarları yine grileşmişti. Yeniden yirmi beş yaşındaki bedenimdeydim.
Dingin hislerim ve düşünceli zihnimle anılarıma sırtımı döndüm. Artık burada bir işim kalmamıştı. Yolculuğumu tamamlamıştım. Kabullenişime karışan minik bir buruklukla dudak bükerken gözlerim etrafımda bir tur dönüp omzuma konan minik kuşa takıldı.
Yeniden sıradan bir kuş olmuştu sanki. Gözleri boş bakıyordu. Bu ufak farkındalık eve dönmem için bir işaret olmalıydı. Hava da kararmıştı artık. Derin bir çektim ve öğlen geldiğim yokuşu geri tırmanmaya başladım.
*
Anılar gün içerisinde hiç beklenmedik anlarda ya da çoğunlukla gece uyumadan önce belirmeye başladığında nihayet yaşananların boşuna olmadığını anladım.
Değiştirdiğim tüm detaylar yaşanmışlıklara dönüşmeye başlamıştı. Evime vardığım o ilk dakikadan itibaren her şey gerçeğe dönüşmeye başlamıştı sanırım. Bilmediğim ve tercih ettiğimi hatırlamadığım tonla anı belirdi gözümün önünde. Yavaş yavaş ve beklenmedik anlarda hatırladığım için rüya mı gerçek mi bilemediğiniz o tuhaf anımsamayı yaşıyordum. Ama tabii ben gerçek olduklarını biliyordum. Yeni gerçeğim...
İlki yedinci sınıfta duvar boyamaya indiğimizde geçen bir anıydı. Ne çok gülüp eğlenmiştik. Aşama aşama cıvıtarak elimizi yüzümüzü hep boya yapmıştık ve sonunda eve dönünce yarım saat süren bir saç yıkama seansı gerçkleşmişti.
Beomgyu, Naoki'yle sekizinci sınıfın başında tanışmış, bir süre sevgili olmuş ve sonunda Naoki'nin tuhaflıkları yüzünden ayrılmışlardı. Biraz benim Beomgyu'yu doldurmalarım da etkili olmuştu anladığım kadarıyla. Bu anıyı hatırladığımda dakikalarca gülmüştüm. Tam benlik hareketti.
Ardından botanik parktaki anıda özür dilediği konuya dair bir anı, hemen ardından ise beni beklemeye aldı dediği olay ve sonrasında aramızda geçen tuhaf bakışmalara dair anılar.
İkinci günün sonunda sevgili olduğumuz o ilk öpücüğün ardından eve çıkıp mutluluktan delirdiğim ve akşam üzeri Beomgyu'nun odasında birbirimize doya doya sarıldığımız, el ele uzanıp müzik dinlediğimiz anılar göründü.
