Simple

Kabanata 2: Elaiza Shanaiah Martinez

I'm Elaiza Shanaiah Martinez. You can call me Liza.

Right now, naka tayo ako sa railings ng tulay at pinaplanong tumalon sa ilog.

The truth is, I was really doing suicide. Hindi naman kasi ganon ka great yung life ko.

Oo alam ko, lahat naman tayo may challenges and problems, pero sa akin kasi, hindi mawala wala.

Ever since I was a child. Pangarap ko talaga maging singer sa isang banda. Supportive naman ang parents ko, pinag aral nila ako ng guitar at piano.

Yun nga lang, hindi naman pwedeng mag kulong nalang ako sa room ko, at tumugtog habang buhay.

So, pagkapasok ko ng high school, pinatigil na ako ni papa at mama, mag gitara tyaka mag piano.

Siyempre, malungkot na malungkot ako, ayon ang nag papasaya sakin eh.

Nung pumasok ako sa harvok high, masaya naman. May mga friends ako at may isang music club!

Tinanong ko ang parents ko, kung pwede ako sumali sa music club, pero ang sagot nila ay bawal.

Hindi ko alam bakit, dati napaka supportive nila sa akin, ngayun parang hindi na nila ako gustong maging masaya.

Lagi silang busy, so bakit nila ako pipigilan sa gusto ko?
Hinayaan ko nalang, pero ang sakit eh. Gustong gusto ko sumali, hindi ko namang kaya mag rebelde at sumali ng walang parents permission kasi malalaman din naman nila.

Going back, Nakapikit ang mga mata ko at nakataas ang aking mga kamay. Nararamdaman ko ang simoy ng hangin

Ang sarap, sana sa next life ko ay may parents akong sumusuport sa kahit na anong gusto ko.

Tumalon ako sa ilog, nakapikit parin ang aking mga mata.

Ngunit, hindi gumana ang attempt ko. May nag sasabi kasi sa akin na, kakayanin ko pa to. Merong taong dadating at tutulungan ako.

Minulat ko ang mga mata ko at tumawa. Napaka weird naman ng thoughts na yan, pa give up na ako eh.

May nakita akong lalake na umaahon. Tinawag ko siya

"Hoy!" Ang sigaw ko.

"Ba't Ka nandito? Nag aalala ka sakin no?! Manyak ka ata eh!" Dagdag ko pa.

Lumingon yung lalake at tinignan ang aking dibdib.

Bastos tong manyak na to ah! tumitingin sa dibdib ko!

"Saan ka nakatingin? Manyak ka!" Ang isinigaw ko habang tinakpan ang aking dibdib.

Biglang Inalis ng lalake ang kanyang tingin at umikot.

"Hindi ah! makapag sabi ka ng manyak, kala mo ang ganda mo!" Ang sabi niya.

Aba'y Oo maganda talaga ako!

Agad agad kinuha ng lalake ang kanyang mga bag at naglakad papalayo.

Teka, wait kuya! Gusto pa kita kausapin!

"Oy, Wait lang! saglit, joke lang naman!" Sinigaw ka sa kaniya at agad agad umahon sa ilog.

Hinabol ko siya ng mabilis at tyaka hinawakan ang kaniyang balikat.

Nakita ko ang isang bag na parang cover ng gitara.

Nag gigitara rin pala ang isang to!

"Nag gigitara ka?" Tinanong ko siya habang nakatingin sa hawak hawak niyang bag ng gitara.

Nakita ko rin ang basa niyang uniform na may simbolo ng aming school.

Taga Harvok high din pala siya!

"Wait, taga Harvok High ka rin?!" Ikinagulat Kong sinabi.

Mukhang naiinis na tong lalakeng 'to sa akin.

Sa bagay ang ingay ko naman talaga, eh paano ba naman, napaka interesting kaya ng mga iba't ibang bagay, Lalo na 'tong lalake na 'to.

"Oo, nag gigitara ako at oo rin taga Harvok high ako. Meron pa ba? Ay, hindi rin pala ako manyak, excuse me! Sa gwapo at gentleman kong to. Pinalaki ako ng mama ko na magalang lalaki!"

Grabe naman si eraps, galit na galit.

Hindi ma biktima ng aking ka gandahan!

Tumawa ako sa kaniyang sagot, hindi siguro 'to sanay sa isang babaeng maingay.

Lumingon ako sa kaniya at nakita na ngumingiti rin siya.

Medjo gwapo rin naman.

"Hahaha! Hindi ka naman ma biro. In fairness, Ang laki ng confidence mo!" Sabi ko sa kaniya ng pa biro.

Bet ko rin naman ang mga lalakeng may confidence, kaso pa hard to get muna ako.

"Ouch, sakit non ah! Malalang malala ka na." Tinignan niya ako, nakangiti siya ng medjo malungkot pero masarap naman tignan.

Napaisip ako, "Malala"?

"Anong malala? Hindi ako baliw no!" Ang tugon ko sa kaniya. Nakakainis din minsan to! Hindi naman talaga ako baliw eh, Sadyang malungkot lang. Charot! happy happy lang dapat.

"Marunong rin ako mag gitara!" Pinagmamalaki kong sinabi, nilagay ko ang aking kamay sa aking beywang habang naka taas ang aking ulo.

"Pake ko" Sinabi niya, halatang nag bibiro.

Pero, hindi ko mapigilang malungkot. Pa'no naman kasi, ayaw ko marinig ang mga ganyang Salita. Feeling ko, wala talaga silang pake sa akin.

Ok, lang. Joke naman ata yun!

"Oy, joke lang. Gusto mo hiramin gitara ko?" Mukhang nag aalala siya na baka tumalon ulit ako, May crush ata to sa akin!

Pinakita niya sa akin ang kaniyang gitara.

Siyempre, matagal na ako hindi nakapag tugtog nito.

"Talaga? sige!" Masaya kong sinabi.

Naglakad kami patungo sa malapit na bench, pinahiram niya sa akin ang gitara niya.

Wala na ako masyadong madandaang chords.

Mundo by IV Of Spade nalang kaya.

Tinugtog ko iyon at kumanta.

"Fan ka ba ng band na yan?" Tinanong niya ako.

Ako naman ay hindi ma ialis ang aking mata sa gitara.

"Mhm, bet ko yung lead singer nila." Sabi ko naman.

"Si unique?" Tanong niya pa.

"Hindi, si zild." Pagkasabi ko nito ay huminto na ako sa pag tutugtog at lumingon sa kaniya.

Siya naman ay Napa iwas at tumingin sa araw na papalubog na.

Halata namang crush niya ako, nag ba-blush nga siya eh!

Ang ganda ko talaga.

"Ahh, siya... Idol ko rin siya eh. Favorite ko yung kanta niyang dekada 70." Sabi niya sa akin, nakatingin pa rin sa ulap.

Dekada 70? May music taste pala 'to eh!

"Talaga?! May taste ka pala sa music." Tumawa ako at binigay sa kaniya yung gitara niya.

"Ano akala mo sakin?" Sabi niya, pinaglihi ata ito sa galit.

"Wala, akala ko ano..." Hindi ko na tinuloy ang aking sasabihin at tumakbo ako.

lumingon ako sa kaniya at sinabing

"See you tomorrow!" Habang naka smile at peace sign.

Hays, nakalimutan ko tanungin kung anong pangalan niya!

Next time na lang siguro.

Mag thank you na rin ako sa kaniya dahil nag alala siya sa akin.

Author's note

Hi po, I'm very much sorry sa mga typographic & grammatical errors ko :<!
Please enjoy, and support Simple by voting, liking, and sharing this story!
Thank you very much po!

Listen to music to lessen the pain.
It might work :).